Het uitblijven van sancties tegen Iran via de Veiligheidsraad heeft de Amerikaanse regering aangezet tot een meer directe benadering van zakenpartners van Iran om zodoende „sancties via de achterdeur" te bewerkstelligen. Dit meldde vrijdag het dagblad The Christian Science Monitor (CSM).Afgelopen week was bijvoorbeeld de onderminister van Financiën belast met terrorisme en financiële inlichtingen, Stuart Levey, in Duitsland, Frankrijk, Groot–Brittannië, Italië en Zwitserland om de Europeanen te waarschuwen tegen handel met Iran. Een woordvoerster van de bewindsman zei dat Levey bondgenoten en financiële leiders duidelijk probeerde te maken dat Iran „het financiële stelsel misbruikt om terrorisme en proliferatie (van kernwapens) te bevorderen". Hij had een gewillig oor voor zijn stelling gevonden, meende de woordvoerster.

Vooral Duitsland en Frankrijk doen echter veel zaken met Iran en hebben onder meer grote belangen in de Iraanse olie– en auto–industrie en de telecommunicatie. Verder aast West–Europa op Iraans gas om wat minder afhankelijk te zijn van hoe de wind in Moskou waait.

Europese banken vrezen sancties uit de VS. Twee van de grootste Europese banken, de Zwitserse UBS en Crédit Suisse hebben eerder dit jaar besloten hun activiteiten in Iran te beperken. Crédit Suisse spreekt zelfs van „terugtrekken" uit Iran. De Nederlandse bank ABN–Amro heeft volgens een woordvoerder van de Iraanse ambassade in Den Haag eerder dit jaar ook zijn activiteiten en het aantal medewerkers in Iran verminderd.

De Zwitserse UBS werd twee jaar geleden door het Amerikaanse Congres ’beboet’ wegens zaken doen met Iran en andere landen die op de Amerikaans zwarte lijst staan. De banken ontkennen dat ze hun zaken door de Amerikaanse regering laten voorschrijven, maar de druk uit Washington speelt een rol. UBS–woordvoerder Steiner zei dat de meeste banken in Europa „natuurlijk naar de VS luisteren, omdat de VS een belangrijke partner van ze is". Crédit–Suisse spreekt in verband met het aangekondigde vertrek niet van Amerikaanse druk, maar van „een toenemend politiek–, financieel– en reputatierisico".

De Amerikaanse krant spreekt van een „coalition of the shilling" tegen Iran. Daarmee verwijst het dagblad naar president Bush’ „coaliton of the willing" in de oorlog tegen Irak.