Met het thema van de kinderboekenmaand -dieren- heeft het actieprentenboek dit jaar niet te maken. Het onderwerp dat hierin wel centraal staat, zal de doelgroep echter niet minder aanspreken: ”Waar is de maan?” Als oma hun een leuk lied over de maan heeft geleerd, besluiten Jur en Sara dat ze die maan wel eens willen zien. Ze gaan hem zoeken. Met een zwaai naar oma -zo laat een tekening van Joanne Lew zien- gaan ze op pad. Auteur Nelleke Scherpbier vertelt vervolgens in korte, eenvoudige zinnen hoe de kleuters de maan overal denken te ontdekken.

Ze zien hem in het water, maar kunnen er niet bij. Ze zien hem in een etalage, maar kunnen hem niet kopen. Ze zien hem op een vrachtwagentje, maar dat blijkt ’m helemaal niet te zijn.

Aan het einde van de dag vinden Jur en Sara de maan. Gewoon thuis. In hun eigen tuin. Papa leest erover in de Bijbel. „Voor de nacht maakte God de maan en de sterren. God zag dat het goed en mooi was.” Dat vinden Jur en Sara ook.

Dat de hoofdpersoontjes de maan nog nooit aan de hemel hebben zien staan, is wellicht niet helemaal waarschijnlijk. En het was nog leuker geweest als het liedje voor in het boek van muziek was voorzien. Desondanks zal ”Waar is de maan?” vast een succes blijken. De paginagrote platen gaan vergezeld van weinig tekst. De tekeningen zijn vrolijk, kleurrijk, vol expressie en herkenbaar voor kleintjes.

Ook in alle andere opzichten voldoet dit verhaal aan de voorwaarden van een goed prentenboek. Het onderwerp spreekt tot de verbeelding van jonge kinderen; de teksten blijven dicht bij de plot. De ontknoping is simpel, maar daardoor ook vertederend. Wat mij betreft is ”Waar is de maan?” een prentenboek waar de christelijke kinderboekenwereld mee voor de dag kan komen.