Fallaci zat in de Tweede Wereldoorlog in het verzet en werkte jarenlang als oorlogscorrespondent. In later jaren kwam ze steeds meer in opspraak met haar omstreden standpunten. Naar aanleiding van haar boek ”De woede en de trots”, dat kort na de aanslagen van 11 september 2001 in de Verenigde Staten verscheen, werd ze beschuldigd van het aanzetten tot haat jegens moslims.Veel lof oogstte ze met ”Niets en zo zij het” uit 1969, over Vietnam, waarin ze niet alleen de gruwelijkheid, maar ook de aantrekkingskracht van oorlog beschrijft. Tot haar bekendste boeken behoren verder ”Brief aan een nooit geboren kind” uit 1975, over een abortus die ze onderging, het vier jaar later verschenen ”Een man”, over een leider van het verzet tegen het Griekse kolonelsregime, met wie ze enige tijd getrouwd was, en ”Insjallah” (1990), over de Libanese burgeroorlog.

Ook haar interviews met de groten der aarde verschenen in boekvorm (”Interview met de geschiedenis” uit 1974). Kissinger noemde het later de grootste fout uit zijn leven dat hij zich door Fallaci had laten interviewen. Toen Fallaci de toen nog in ballingschap in Parijs wonende Khomeini interviewde trok ze plotseling haar gezichtssluier weg.