Dit alleraardigste, grotendeels op fantasie berustende verslag van de reis die Mozart met zijn vrouw in 1787 maakte, werd uitgegeven in 1984 en het laatst in 1991 herdrukt. Eduard Mörike (1804-1875) geldt als een van Duitslands grote schrijvers. Zijn gedichten inspireerden veel componisten tot hun mooiste liederen, zoals Hugo Wolff en Robert Schumann. De romantische kunstenaar leefde niet alleen voor zijn werk, hij was ook bereid ervoor te sterven, getuige de levensbeschrijvingen van veel jong gestorven kunstenaars uit de negentiende eeuw. Ook Mörike laat zich in dit boek kennen als een volbloed romanticus die met verve de edele karakters van Constanze en Wolfgang schildert en daarbij de door hem bedachte wederwaardigheden gebruikt om het voetstuk waarop zijn idool al stond nog een stukje hoger te maken. Hij doet dat trouwens met de nodige humor. Dit is vooral de kracht van dit kleine meesterwerk, dat oorspronkelijk als feuilleton werd gepubliceerd en in mijn jeugd op middelbare scholen als Duits leesboek werd gebruikt. Deze nieuwe uitgave is verrijkt met enkele historische illustraties, een nieuwe levensbeschrijving van de auteur en een notenapparaat.