Dat zei de voorzitter van FNV Bondgenoten, Henk van der Kolk, zaterdag in het Financieele Dagblad (FD).Van der Kolk heeft kritiek op de rol die hedgefunds in Nederland spelen. „Ze zorgen voor veel onrust en hectiek. Hun doel lijkt slechts te zijn om in zo kort mogelijke tijd te verdienen met het opkopen, splitsen en verkopen van (delen) van bedrijven”, aldus de bestuurder tegen het FD.

Hij pleit daarom voor een gedragscode voor de opkopers van Nederlandse bedrijven. Werknemers zouden volgens Van der Kolk meer commissarissen moeten benoemen. Ook zouden aandeelhouders en commissarissen sneller naar de rechter moeten stappen.

Van der Kolk schaart zich met zijn opmerkingen achter minister Wijn van Economische Zaken, die onlangs kritische opmerkingen over durfkapitalisten maakte. Hij noemde ze onder meer „een soort sprinkhanen die bedrijven leegvreten.”

Vrijdag keerde minister Zalm van Financiën zich nadrukkelijk tegen de mening van Wijn. Volgens Zalm zijn diens opmerkingen niet bevorderlijk voor het vestigingsklimaat van het financiële bedrijfsleven.

Een woordvoerder van pensioenfonds ABP vond het lastig om een reactie te geven op de woorden van Van der Kolk. „Er bestaan veel misverstanden over hedgefunds. Deze omvatten een breed scala aan strategieën die je niet onder één noemer kunt vangen”, aldus de zegsman tegen het FD.

In Nederland spelen durfkapitalisten een steeds grotere rol. Een bekende strategie van zulke investeerders is het opkopen van kwakkelende bedrijven, deze in stukken hakken en vervolgens de delen met veel winst verkopen.

Als dergelijke private investeerders grootaandeelhouder zijn van een multinational, laten ze het niet na het bestuur te vertellen welke strategie moet worden gevolgd. Zo proberen hedgefunds Paulson en Centaurus momenteel steun te krijgen voor een opsplitsing van detailhandelsconcern Ahold. Eerder al kregen bedrijven als Shell, VNU, CSM en ASMI te maken met dit zogenoemde aandeelhoudersactivisme.

Paul Koster van Beurswaakhond AFM gaf maandag in het Financieele Dagblad aan dat bestuurders van beursgenoteerde ondernemingen zich niet te snel moeten laten verleiden tot een gesprek met activistische aandeelhouders. Volgens hem vereisen dergelijke gesprekken grondige voorbereiding. „Terwijl de presentatie van de jaarcijfers tot in de puntjes wordt voorbereid, behandelt men contacten met activistische beleggers als tussendoortjes die er wel eventjes bijgedaan kunnen worden.”