Grote hotels zijn anoniemer dan kleine. Vandaar dat de eerste harder klagen over diefstal dan hotelletjes met zeven of twaalf kamers.„O, bel je dáárvoor”, zegt woordvoerder Anthony van der Klis van Koninklijk Horeca Nederland. Hij vindt het onderwerp hoorbaar niet leuk. Het ís ook niet leuk. En het is ook nauwelijks te bestrijden, of hotelbazen moeten heel rigide gaan optreden, en dat kost dan weer klandizie. In extreme gevallen wordt wel eens iemand vervolgd, vaak valt er echter weinig te bewijzen. Een huiszoeking organiseren om bij een gast thuis een verdwenen badjas op te sporen, dat loont niet.

De top 3-lijstjes van meest ontvreemde spullen kent Van der Klis. Ze wisselen per seizoen, per hotelketen en per landstreek. Handdoeken, shampoo en waterkaraffen, meldde een hotelsite. „Zou zomaar kunnen.” Even later belt hij terug. Met weer een andere top van populaire contrabande. „Spaarlampen, asbakken, kleine kunst.”

Diefstal uit hotelkamers lijkt in het algemeen iets af te nemen, maar echt betrouwbaar is die informatie ook weer niet, zegt hij. Een hotelier met vijf sterren meldt nadien dat de hotelbijbel na afloop van het logies ook nogal eens ontbreekt. Tja, wat moet je daar dan weer van vinden? Als ze ’m goed lezen, komt hij vanzelf terug.

Alles wat loszit, gaat mee. Dingen die vastzitten vaak ook. Van der Klis: „Philips is bezig met het ontwikkelen van een antidiefstalslot op spaarlampen, maar het zal geen halfjaar duren of kwaadwillende gasten hebben ook die truc wel weer door. Voorkomen lukt niet. Dingen niet meer neerzetten of -hangen is ook geen optie.” Want hotels schermen juist graag met de luxe van goede voorzieningen.

Nagenoeg alles blijkt in de koffers van gasten te passen. Handdoeken, badlakens, badjassen, kleerhangers, strijkijzers, föhns, wekkerradio’s, drinkkaraffen en -glazen. Broekenpersen, niet te gelóven, maar ze verdwijnen. Dure hotels met platte tv-schermen op de kamers zien zich genoodzaakt die apparaten vast te schroeven. Batterijen uit de afstandsbediening zijn ook geliefd. Het apparaatje zelf verdwijnt eveneens regelmatig in reisvaliezen. Waarbij het thuis waarschijnlijk ook nog eens niet zal werken.

Onder hoteldieven zitten veel verzamelaars, zo blijkt. Want het verwijderen van logo’s van handdoeken, badjassen en asbakken vlakt de diefstalpieken af. De site Hotels.nl deed recent onderzoek onder honderd Nederlandse hotels, waaruit dat blijkt. Weinig hotels doen aangifte, als reden melden ze daarbij dat het vaak om relatief kleine bedragen gaat. Die zullen dan doorgaans wel worden verrekend in de algemene kamerprijs: spijtig voor de eerlijke slapers.

Een middel dat wat zou kunnen helpen -in elk geval tegen foute verzamelaars- is het beschikbaar stellen van een gratis aandenken met het logo van het hotel erop. De zegsman van een veelgeplaagd Amsterdams hotel -hij wil niet met naam en toenaam worden afgedrukt- denkt dat er ook nog een categorie dieven bestaat die te goeder trouw is. „Er zijn echt gasten die denken dat iets een presentje is, dat het speciaal voor hen daar is neergelegd.”

Legendarisch is in dit verband ook het verhaal over de aardige provinciaal die z’n eerste nachtje maakte in een dure kamer met goedgevulde minibar. ’s Morgens voor vertrek schoof de man de inhoud van het koelkastje in de koffer, als souvenir voor zijn kinderschare thuis. Toen hem bij het uitchecken werd gevraagd of hij nog iets had gebruikt uit de minibar, volgde de ontgoocheling. Het lijstje met gepeperde prijzen voor elk van die leuke flesjes had hij over het hoofd gezien.