Dichter zei in een interview met de legerradio dat elk politiek proces beter is dan oorlog, of het nu met Syrië is of met Libanon. Hij stelde dat Israël ook een territoriale prijs betaalde voor vrede met Jordanië en Egypte. Daarom zou het land ook grond kunnen afstaan in ruil voor een akkoord met Syrië.Premier Ehud Olmert was in het noorden van Israël om de oorlogsschade te bekijken toen het vroegere hoofd van de binnenlandse veiligheidsdienst zijn uitlating deed. „Ik ben de laatste persoon die zegt bereid te zijn om met Syrië te onderhandelen”, aldus Olmert.

Olmert zei echter ook dat Israël bereid is met Syrië te spreken als dat land stopt terrorisme te steunen en raketten aan terreurorganisaties te geven. Volgens Olmert wil Assad echter zowel onderhandelen met Israël als blijvend het terrorisme tegen de Joodse staat ondersteunen.

Voor Israël is Syriës steun aan terreurorganisaties een doorn in het oog. Syrië biedt onderdak aan de militante leider van Hamas, Khaled Meshal. Hamas, dat in januari de verkiezingen won onder de Palestijnen, weigert Israëls bestaansrecht te erkennen. De organisatie was in het verleden verantwoordelijk voor tal van aanslagen op Israëlische burgers.

Syrië steunt ook Hezbollah, de sjiitische beweging in Libanon waartegen Israël tot vorige week oorlog voerde. De Syrische president Bashar Assad stond toe dat Iran via Damascus raketten en andere wapens aan deze sjiitische organisatie leverde.

Vele deskundigen in Israël menen dat Syrië Hezbollah en Hamas pas zal beteugelen als dat land vrede heeft gesloten met Israël. De weg naar rust aan Israëls noordgrens en mogelijk ook de grens met Gaza voert dus via Damascus.

In het verleden hebben de Israëlische premiers Barak en Netanyahu toenadering tot Damascus gezocht, toen bleek dat de weg naar vrede met de Palestijnen doodliep.

Maar iedereen in Israël weet dat de prijs voor vrede met Syrië de volledige terugtrekking van de Golanhoogte is. Israël veroverde dit plateau in de Zesdaagse Oorlog van 1967 op Syrië.

Op dit moment is het politiek gezien echter geen gunstige tijd voor Israël om onderhandelingen met Syrië te openen. Premier Olmert zal een terugtrekking van de Golan niet aan het volk kunnen verkopen nu het wantrouwen jegens Syrië groot is.

Bovendien zijn de Israëliërs zich er goed van bewust dat de terugtrekking uit de Gazastrook vorig jaar en die uit Libanon in 2000 geen vrede, maar raketbeschietingen heeft opgeleverd.

Verder is de positie van de Syrische president op het ogenblik zwak. In de jaren van de Amerikaanse president Bill Clinton (1992-2000) brachten Amerikaanse ministers van Buitenlandse Zaken bezoeken aan Damascus. De huidige Amerikaanse president Bush echter laat Syrië links liggen. Washington zou het liefste een regimewisseling zien in de Syrische hoofdstad.

In een toespraak tot journalisten riep Assad Israël er vorige week toe op vrede met andere landen in het Midden-Oosten te sluiten. Hij zei ook dat Hezbollahleider sjeik Hassan Nasrallah een „strategische, historische overwinning” behaalde tegen Israël. Hij voorspelde dat de toekomstige generaties in de Arabische wereld een manier zullen vinden om het land te verslaan.

Volgens een bericht van CNN juichte zijn gehoor hem toe met de woorden: „Met ons bloed en onze ziel zullen we u verlossen, o Bashar.”