Dit zei kandidaat G. A. van Ginkel uit Maartensdijk woensdag op de jaarlijkse zendingsmiddag in de hervormde kerk van Oene.„In de eerste acht verzen van Psalm 119 vallen twee woorden op”, aldus de kandidaat, „wandelen en bewaren. Wandelen, dat is uitgaan. Maar uitgaan vraagt ook om ingaan: ingaan in Gods rechten, Gods getuigenissen en Gods beloften. Hoe kun je dan uitgaan? Alleen als we gegrepen zijn door dat Woord. Wandelen in engere zin is uitzien naar de Heere. Tegenwoordig heb je prachtige navigatiesystemen om de weg te kunnen vinden. Maar er is maar één naam voor het systeem dat je echt nodig hebt, de naam Jezus.”

Onder bewaren wordt wel verstaan het conserveren, het opzouten, zei kandidaat Van Ginkel. „Dat gebeurde vroeger in weckflessen, om het later nog te kunnen gebruiken. Bewaren kan ook zijn het vastleggen in dogmatische handboeken. Dat is niet verkeerd, maar we moeten het niet laten stollen. Bewaren is op de toekomst gericht, de toekomst van Jezus Christus. Bewaren is een echt zendingswoord, naar buiten gericht. Dat hoeft niet altijd ver weg te zijn, dat kan in onze directe omgeving. In het gezin.”

Trouw
Onder het thema ”Pleiten op Gods trouw” mediteerde ds. W. Peene, hervormd predikant in Veen, over de verzen 89 tot 91 van Psalm 119. „In vers 89 spreekt de dichter over de hemel: „Het woord van God bestaat in der eeuwigheid in de hemel.” ”Eeuwigheid” heeft daar allereerst de betekenis van de eeuwigheid die achter ons ligt. In vers 90 spreekt hij over de aarde, over Gods trouw van geslacht tot geslacht. Dat ziet meer op de toekomst, op de eeuwigheid die voor ons ligt. De dichter weet zich zo opgenomen in het eeuwige solide Woord van God, dat vast en zeker is, en de trouw van God, van geslacht tot geslacht. Dat geeft de dichter moed. Dat geeft ook de zendeling moed als hij op een eenzame post zijn werk verricht.”

„Het woord heeft in het Hebreeuws dezelfde betekenis als daad”, zei ds. Peene. „Woord en daad gaan bij ons niet altijd samen, maar bij God wel. God is zo trouw geweest dat Hij Zijn Zoon Jezus Christus gegeven heeft op Golgotha. Daar mogen we van getuigen in de zending en in de kerk.”

Niet toevallig
Als laatste sprak ds. D. J. Budding over de verzen 97 tot 99 uit Psalm 119. „Wat is het een wonder als we mogen zeggen: Hoe lief heb ik Uw wet. Dat kan gezegd worden door een Eskimo, een indiaan, een Papoea of een Nederlander. Wat een genade! U bent hier niet toevallig op de zendingsmiddag. Zending is een goddelijk werk. Je wilt niet, maar je onwil wordt gebroken.”

„Waarom hebben Gods kinderen Gods woord zo lief?” vroeg de hervormde predikant uit Waarder. „Omdat God zich in Zijn Woord bekendmaakt. Kennen is in de Bijbel een van de diepste woorden. Kennen is ondervinding, ontmoeting. God maakt Zijn beloften bekend in Zijn woord, Hij maakt de toekomst bekend in dat Woord. Dat Woord is mijn betrachting, de ganse dag. Betekent dit dat je de hele dag de Bijbel moet lezen? Nee, er moet ook gewerkt worden.”

Ds. Budding gaf als voorbeeld de moeder van een doodziek kind. „Het werk moet doorgaan, maar hoe vaak denkt die moeder aan dat zieke kind? Toch de hele dag? Zo is het ook als we van harte mogen zeggen: Hoe lief heb ik Uw wet.”

Ds. J. Brouwer uit Epe verzorgde de opening en sluiting van de Oener zendingsmiddag.