Peijs wil geen negentig uur per week meer werken
DEN HAAG (ANP) – Karla Peijs vond het heel leuk, haar baan als minister van Verkeer en Waterstaat. Ze wil niet meer in het kabinet en ook niet in de Tweede Kamer. Maar ze is nog lang niet aan een pensioen toe. „Ik wil nog wel graag doorwerken tot mijn zeventigste". Alleen geen negentig uur per week meer. Senator in de Eerste Kamer lijkt de voormalig zakenvrouw wel wat, zei ze vrijdag na afloop van de ministerraad.
Iets anders mag ook. „Ik vond mijn werk als voorzitter van de Stichting Alzheimer Nederland ook heel leuk". Als er maar weer vrije weekenden bij zitten. Wat die kan ze zich sinds de jaren tachtig niet meer herinneren. „Dan blijken er opeens ook kleinkinderen te zijn". Er wordt nu al aan haar getrokken om op te passen.Karla Maria Henriëtte (Karla) Peijs werd op 1 september 1944 geboren te Tilburg. De economie– en organisatiesocioloog werd docent economie aan de Hogeschool Utrecht. Van 1982 tot 1989 was zij lid van Provinciale Staten van Utrecht voor het CDA. Daarna trad ze toe tot het Europees Parlement en in mei 2003 werd ze lid van het kabinet–Balkenende II.
Het jaar daarvoor wilde ze geen staatssecretaris van Economische Zaken worden. Alleen voor een ministerschap wilde zij haar commissariaten opgeven, klonk het vilein in Europese wandelgangen. Ze was onder meer commissaris bij Aegon (verzekeringen), Vendex KBB (detailhandel) en Solvay Nederland (chemie).
Verder was zij onder meer voorzitter van de Stichting Alzheimer Nederland, lid van de Raad van Toezicht van Medisch Centrum Alkmaar, Het Utrechts Landschap en het Nationaal Park De Hoge Veluwe. Ook was zij lid van de Adviesraad MKB van de ING–groep en adviserend lid van de MKB–Klankbordgroep van het NIVRA (accountants).
Verkeer en Waterstaat heeft ze altijd leuk gevonden, omdat het dicht bij de mensen staat: van de trein, het vliegtuig, de snelweg tot de 30–kilometerzone in de woonwijken, zei ze vrijdag nog maar eens. Ze vindt het jammer dat ze niet helemaal de afronding van twee „megaprojecten" meemaakt. De Betuwelijn ligt er nagenoeg. De HSL komt er wel, maar is nog niet af. Zelf zegt ze vooral trots te zijn op de langetermijnvisie die er nu ligt om nu eindelijk de files op te lossen: het rekeningrijden na 2012. Volgens haar tegenstanders was daar geen langetermijnvisie voor nodig, zij vinden het te lang duren.