Die tijd is belangrijk omdat de Soendatrog langs Sumatra en Java zó dicht langs de kustlijn ligt dat al binnen een halfuur na een beving (langs die trog) een tsunami de kust kan hebben bereikt.In die vijftien minuten moet er heel wat gebeuren om een reële waarschuwing te kunnen doen uitgaan. Aardbevingscentra die verspreid over heel Indonesië (en in alle andere landen rond de Indische Oceaan) worden ingericht, gaan, zodra ze een krachtige beving noteren, na of die heeft plaatsgevonden in een tsunamigevoelig gebied of niet.

Is dat wel het geval, dan wordt er via satellieten contact gemaakt met de vele boeien die op de oceaan drijven, en die verbonden zijn met detectoren op de oceaanbodem. Deze bodemapparatuur meet drukveranderingen in het water en signaleert op die manier of er een tsunamigolf in wording is.

Is dat zo, dan gaat er een alarmsignaal richting boei en die stuurt dat via een satelliet naar een van de aardbevingscentra aan land. De volgende fase is het maken van een simulatiemodel, dat de vraag moet beantwoorden wat er gaat gebeuren als een beving van deze sterkte, op deze plek, met deze bodemstructuur en met deze bodemontwrichtingen golven veroorzaakt. Op basis van dat model kiest men vervolgens de juiste waarschuwing voor een bepaald kustgebied.

Naast dit puur technische werk verzorgt GFZ ook trainingen van plaatselijk personeel, zodat waarschuwingen worden gevolgd door efficiënte en vakkundige evacuatie en hulpverlening ter plekke.