In zijn -zeg maar- rondzendbrief doet Aweida verslag van de afgelopen dagen. De brief werd gisteren digitaal verspreid door het Caspari Center in Jeruzalem.„De laatste weken”, aldus de voorganger, „waren bijzonder stressvol, er was veel te doen (zoals zo vaak). Afgelopen donderdag was ik zo moe, ik had ook hoofdpijn, dat ik besloot weg te gaan. Ik nam mijn Bijbel mee en wilde ergens heen rijden, om zomaar wat te ontspannen.

En, u zult het niet geloven… de eerste raket (van Hezbollah, red.) die Haifa trof, sloeg honderd meter van mijn auto vandaan in. Hij raakte de weg en explodeerde voor mijn ogen. We danken God dat, hoewel de auto voor me flinke schade opliep, noch ik, noch de andere automobilist gewond raakte. Hij verkeerde in een shocktoestand, natuurlijk; maar verder, nee.”

Tumor
„De afgelopen nacht (de nacht van maandag op dinsdag; red.) brachten we door in de bomkelder van Beit Eliahu”, vervolgt Aweida. „We waren met negentien mensen. Kinderen, jonge mensen en sommige bewoners van het Ebenezer Huis, onze buren. De nacht was stil, maar om 6 uur werden we allemaal wakker van het geluid van de sirene. Deze keer werd Haifa niet getroffen, maar we hoorden de raketten inslaan in de regio Akko.”

Het bericht dat de Israëlische luchtmacht de aanvallen op doelen van Hezbollah zou intensiveren, werd in Haifa met instemming ontvangen. Aweida: „We kunnen ons niet herinneren dat er zo veel consensus in de Israëlische samenleving en onder haar leiders over een oorlog was als ditmaal. Hezbollah is als een dodelijke tumor die verwijderd moet worden. Operaties en chemotherapie zijn pijnlijk en impopulair, maar nodig. Oorlog is pijnlijk en verschrikkelijk, maar het lijkt erop dat de Israëli’s die prijs willen betalen om van de terroristen in het noorden af te komen.”

Psalm 121
Bemoedigd werd de Messiaanse voorganger door de samenkomst op sabbat, zo schrijft hij. „We waren er allerminst zeker van of onze dienst doorgang kon vinden, maar besloten mensen de mogelijkheid te bieden om samen te komen en te bidden. En, verbazingwekkend genoeg, het gebouw was afgeladen - gevuld met mensen, maar ook met een sterk gevoel van Gods aanwezigheid.”

Aweida gaf hun „een boodschap mee uit Psalm 121, die ons allen eraan herinnerde met Wie we te maken hebben en met Wie de vijanden van Israël te maken hebben. Maar de nadruk in deze andersoortige dienst lag op aanbidding, het prijzen van de levende God van Israël en het bidden in Yeshua’s (Jezus’) Naam voor de omstandigheden waarin wij verkeren. Hij is Israëls Beschermer en enige Bron van rust en zaligheid.”