Pelgrimage per fiets naar Jeruzalem
JERUZALEM - Wat Pieter Bergsma het meeste opviel tijdens zijn drie maanden lange fietstocht van Doorn naar Jeruzalem was de vriendelijkheid en gastvrijheid die hij onderweg aantrof. „Hoe verder je naar het oosten gaat, hoe gastvrijer de mensen zijn. Het is net of we dat in het Westen een beetje kwijt zijn.”
„Vooral in Turkije drinken ze veel thee”, zegt hij. „Wegwerkers nodigden me uit om van de fiets af te stappen om thee te drinken. Ze zeiden: Je moet even rusten. Ze zagen dat ik behoorlijk bezweet voorbijreed. Ook mensen die gewoon langs de weg zaten, wenkten me en zeiden dat ik thee moest drinken.”Bergsma, een 69-jarige voormalige piloot bij de marine, had altijd al een pelgrimage naar Jeruzalem willen maken. Pas nu is het ervan gekomen. Hij deed het op een ongewone manier: per fiets. Zaterdag reed hij met zijn tweewieler Jeruzalem binnen.
Tegenwind
Op 23 april stapte Bergsma in zijn woonplaats Doorn op het zadel om de duizenden kilometers lange tocht te beginnen. Hij fietste berg op, berg af door Duitsland, Tsjechië, Slowakije, Hongarije, Roemenië, Bulgarije, Turkije, Syrië en Jordanië.
Vorige week dinsdag reed hij bij Beth Shean van Jordanië naar Israël. „In de meeste gevallen vertelde ik de mensen dat ik op weg was naar Israël. In Syrië heb ik dat niet gezegd. Ik voelde dat dat pijnlijk was. Daar heb ik gezegd: Ik ga naar Jordanië. Dat was geen leugen, want ik ben via Jordanië hier gekomen.”
Onderweg sliep hij in eenvoudige hotelletjes en andere plekken die logies en ontbijt aanbieden. Soms moest hij wel een beter hotel nemen, om weer op krachten te komen en een goede douche te nemen. „Gemiddeld legde ik 90 kilometer per dag af. Maar vooral in Turkije en Bulgarije had je grote afstanden zonder hotel. De langste trip op een dag was 113 kilometer.”
Op de hoogvlaktes kreeg hij te kampen met harde tegenwind. Evenmin was het gemakkelijk door te blijven trappen onder hoge temperaturen. „Als ik stopte, smolt het asfalt onder mijn schoenen.”
Paulus
In Turkije wilde Bergsma, die lid is van de Protestantse Kerk in Nederland, zo veel mogelijk de plaatsen zien waar Paulus ook was, zoals Efeze en Tarsis. „Als je ziet waar de mensen vroeger moesten lopen, in wat voor condities ze leefden en hoe Paulus te kampen had met afgoderij, dan begrijp je de Bijbel een stuk beter.”
Toen hij in Israël arriveerde, werd hem een koud drankje aangeboden door een groepje Israëliërs van het Givat Haviva Instituut. De tocht was namelijk ook bedoeld om het in 1963 opgerichte Joods-Arabische Centrum van Givat Haviva te sponsoren. Dat centrum streeft ernaar de co-existentie tussen Joden en Arabieren te bevorderen. Donderdag kreeg hij daar een rondleiding. Givat Haviva werd in 1949 opgericht als het onderwijscentrum van de kibboets Artzibeweging, een federatie van 83 kibboetsen.
In Israël zijn ook nog veel Bijbelse plaatsen, maar Bergsma’s kinderen en kleinkinderen vinden het na drie maanden wel weer eens tijd dat hij zijn gezicht in Nederland laat zien. Woensdag of donderdag verwacht hij terug te keren. De fiets gaat dan in het bagageruim van het vliegtuig.