De inmiddels 26-jarige man, een moslim uit Montenegro, werd al in 1998 in Kosovo ingezet. Hij maakte mee hoe burgers uit hun huizen werden verdreven. Soldaten stalen auto’s, tv-toestellen, radio’s en vee.

Een poging om te deserteren door niet terug te komen van verlof, liep mis. K-32 werd thuis opgehaald. In maart 1999 moest hij meedoen aan een offensief tegen een Kosovaars dorp. Volgens K-32 volgden de officieren de bevelen om het dorp met tanks te beschieten, maar al te graag op.

Toen zijn eenheid het dorp innam, zei K-32’s commandant Delic dat zij „ervoor moesten zorgen dat niemand in leven blijft”. Een Albanees kwam met opgeheven armen te voorschijn en riep: „Ik geef me over, ik geef me over!” Maar een Joegoslavische soldaat schoot hem in het oor. Een Servische agent klaagde daarop: „Waarom heb je mij hem niet laten doodschieten?”, en sneed een oor van de Albanees af. Volgens K-32 zijn in het dorp zo’n dertig Albanezen gedood - „zogenaamd terroristen, maar ik zag alleen burgers”.

Later die maand kreeg K-32’s eenheid de opdracht het dorp Trjne „van burgers te zuiveren”. Weer moesten de soldaten hun best doen om „niemand in leven te laten”. Het leger doodde oude mannen, oude vrouwen en kinderen. K-32 zag „een grote hoop” lijken liggen, ongeveer vijftien. In een ander huis lag een vermoorde moeder. Haar baby was in het hoofd geschoten.

K-32 was tijdens de Kosovo-crisis ook chauffeur van Joegoslavische officieren. Uit hun gesprekken waarbij hij meeluisterde, en uit wat er in de kazerne werd gezegd, concludeerde hij dat er een plan was om alle etnische Albanezen uit Kosovo te verdrijven.

Milosevic suggereerde tijdens zijn kruisverhoor dat K-32 alleen maar wraak wil nemen voor de straf die hij kreeg wegens desertie. De ex-president mag de ondervraging donderdag voortzetten.