De inzet van De Geus is heel duidelijk. Hij wordt wel het linkse geweten van het CDA genoemd. In het verleden bepleitte hij een fikse milieubelasting, namelijk een euro op een liter brandstof.

Ook op het terrein van de sociale zekerheid deed De Geus (46) van zich spreken. Dat was in zijn hoedanigheid als topman van het Christelijk Nationaal Vakverbond (CNV). Hij werkte daar van 1980 tot 1998. Hij was in die tijd onder meer de spreekbuis van de bond op het punt van de WAO.

De Geus stond voor een sociale arbeidsongeschiktheidsregeling. Hij verzette zich met hand en tand tegen inperking van verworven rechten. Aan de hoogte en duur van uitkeringen mocht wat hem betreft niet worden getornd. Hij schroomde er niet voor om met acties te dreigen.

Toch is De Geus geen hardliner. Hij is een slim en tactisch onderhandelaar, die alles op alles zet, om er door middel van onderhandelingen uit te komen. Het poldermodel, waarbij werkgevers en werknemers de handen ineenslaan, kent hij door en door. Namens het CNV participeerde hij in de Sociaal-Economische Raad en in de Ziekenfondsraad.

De Geus verzette zich in het begin van de jaren negentig ook tegen het kabinetsvoorstel om lunches voor zakenlieden aftrekbaar te maken. „Het mag niet zo zijn dat iedere groep in de samenleving zijn lastenverlichting heeft, terwijl in het algemeen collectieve voorzieningen daaraan worden opgeofferd”, zo stelde hij destijds.

De nadruk die De Geus legt op het sociale wil niet zeggen dat hij de overheidsinvloed wil laten toenemen. In veel gevallen vindt hij dat werkgevers en werknemers zelf uitstekend afspraken kunnen maken, zonder dat de overheid erbij is betrokken.

In 1991 was De Geus kandidaat voor het voorzitterschap van het CNV, maar uiteindelijk viel de keus op Anton Westerlaken. Twee jaar later werd hij alsnog vice-voorzitter. In 1998 nam hij afscheid van de vakbond vanwege een benoeming in het bedrijfsleven. Hij werd adviseur bij de managementconsultant Boer&Croon, een bedrijf voor corporate strategy, interim-management en andere vormen van tijdelijk management.

De Geus is 46 jaar, is gehuwd en heeft drie kinderen. Hij hoopt dat hij in zijn nieuwe functie tijd kan houden voor zijn grote hobby, muziek. Hij speelt graag piano. Het dirigentschap van zijn koor zal hij zeer waarschijnlijk op moeten geven. De werktijden van een minister zijn lang en onregelmatig.