De eerste twee keer betrof het dode dieren, een mannetje (Nijmegen, 1999) en een vrouwtje (Vaals, 2002), de laatste keer een jong levend mannetje (Heeze, 2004). Dat heeft een woordvoerder van Zoogdiervereniging VZZ gisteren laten weten.De drie wilde katten zijn waarschijnlijk niet in Nederland geboren. Er zijn echter aanwijzingen dat de diersoort al in het land is of vlak over de grens in de buurlanden.

Het jonge mannetje, dat op 1 maart 2004 bij Heeze in Noord-Brabant werd gevangen, bleek eind juli 2003 vanuit de Vogezen (Frankrijk) door Nederlanders te zijn meegenomen, die dachten dat het om een jong huiskatje ging. Na een halfjaar liep hij van huis weg. Op 1 maart werd het dier in Heeze gevangen. Na onderzoek en het afnemen van DNA-materiaal is hij vrijgelaten.

De andere twee katten zijn waarschijnlijk zelf naar Nederland gekomen. In de Duitse Eifel leeft een groep wilde katten die de afgelopen vijftien jaar flink is gegroeid. De populatie bestaat nu uit 200 tot 250 dieren. De noordkant van hun leefgebied ligt op nog geen 20 kilometer ten zuidoosten van Vaals.

Wilde katten waren na de Romeinse tijd niet meer in Nederland gezien. Waarschijnlijk werd ontbossing, klimaatverandering en jacht in het begin van onze jaartelling de dieren fataal. Dat ze nu weer voor Nederland kiezen, komt mogelijk door de aanwezigheid van meer natuur en bos, de overbevolking in de Eifel en het feit dat ze leren leven in de buurt van mensen.

De wilde kat is in 1996, vooruitlopend op haar terugkeer, op de lijst van beschermde soorten geplaatst. Dat heeft gevolgen voor de bestrijding van overlast door verwilderde huiskatten. Deze dieren mogen worden afgeschoten als zij schade veroorzaken. Wilde katten kunnen echter worden verward met huiskatten. Zo lijken cyperse katten met een wildkleur erg op wilde katten. Het is daarom beter om katten met een wildkleur te vangen in plaats van af te schieten, bepleit de VZZ.