Binnenland

Parlementvaria

We doen het!

Redactie: Gerard Vroegindeweij, bijdragen: Pieter Jan Dijkman, Kees de Groot
26 June 2006 14:06Gewijzigd op 14 November 2020 03:52

Waarom zou je als partij een boekje uitgeven met daarin de honderd grootste successen van deze regering? Om vertrouwen te kweken onder de kiezers natuurlijk. Om jezelf moed in te spreken. Om optimisme en vitaliteit uit te stralen.Het CDA doet het. Daags voor het verantwoordingsdebat van afgelopen week staken de christendemocraten in een keurig verzorgd bundeltje, gehuld in een fel groen kaftje, de loftrompet over de hervormingen van het kabinet. De partij is, op weg naar de verkiezingen van volgend jaar, begonnen met het uitventen van haar eigen successen.

Ook minister-president Balkenende straalt de laatste tijd één brok vitaliteit en vertrouwen uit. Hij begon het debat met een positieve boodschap: „Het is vandaag een mooie dag. Ik ben tien jaar getrouwd!” En positief zou hij blijven. In een lang en droog betoog werd hij niet moe om de behaalde successen van het kabinet te benadrukken: de werkloosheid daalt „spectaculair”, de economie groeit „hard”, de wachtlijsten in de zorg worden „veel” korter.

Bijna leek het alsof de premier elke relativering en milde spot had verloren. Maar ziedaar: aan het einde van zijn uiteenzetting hief hij zijn handen de lucht in, keek quasitriomfantelijk de vergaderzaal in, en riep: „We doen het!” Vervolgens keek hij naar PvdA-leider Bos -die een halfjaar geleden nog het boekje ”Dit land kan zoveel beter” publiceerde- en zei: „En dat boek kan trouwens ook beter.”

PJD
Verhuisdoos

Dat SGP-leider Van der Vlies een kwarteeuw Kamerlid is, kan niet veel mensen zijn ontgaan. De meeste kranten besteden er uitvoerig aandacht aan. Ook de postbode van Maartensdijk zal zich het jubileum nog lang heugen. Hij heeft heel wat felicitaties door de brievenbus van huize Van der Vlies laten glijden.

De felicitaties kwamen uit alle hoeken van de samenleving. Uiteraard hebben veel partijgenoten de fractievoorzitter gefeliciteerd, maar hij kreeg ook kaarten van onder meer het CDA-partijbestuur en werkgeversorganisaties.

Eerst was het een klein stapeltje, maar al snel moest mevrouw Van der Vlies een schoenendoos opzoeken. Die bleek na enkele dagen ook niet groot genoeg. Uiteindelijk moest er een originele verhuisdoos aan te pas komen.

Van der Vlies is verwonderd over de vele kaarten en brieven. „Ik sta er verbaasd van dat zo velen aan mij denken.”

De SGP voorman heeft zich daarom plechtig iets voorgenomen: „Als er een jubileum is, dan neem je je wel eens voor om iemand een kaartje te sturen. Vaak komt het er niet van. Maar ik zal mijn leven op dit punt verbeteren.”
GV

Bevallingsverlof
Zwangere vrouwen met een stressvolle baan van meer dan 32 uur krijgen lichtere kinderen, bleek pas uit onderzoek. Het scheelt circa 150 gram op een gemiddeld geboortegewicht van 3500 gram. Hoogleraar sociale geneeskunde G. Bonsel pleitte daarom voor wetgeving die zwangeren het recht geeft drie dagen te gaan werken in plaats van de hele week.

Het feministische blad Opzij vroeg een aantal politieke ervaringsdeskundigen naar hun mening. Die loopt nogal uiteen. Staatssecretaris Schultz van Haegen (eind 2004 bevallen en opnieuw zwanger) vindt een driedaagse werkweek voor zwangeren „onzin. Als vrouw heb je je eigen verantwoordelijkheid.” PvdA-Kamerlid Dijksma (in oktober 2003 bevallen) vindt dat minder werken wel moet kunnen, „zeker nu blijkt dat het invloed heeft op je kindje.”

GroenLinks-Europarlementariër Buitenweg (zes maanden zwanger) zit daar minder over in. „Hoe erg is het dat een kind 150 gram minder weegt? Ik heb al gelezen dat medici daarover van mening verschillen.” Nee, Buitenweg maakt zich liever druk over haar zwangerschapsverlof. Als Europarlementariër heeft ze daar geen recht op, terwijl ze dat wel graag wil. Ook SP-Kamerlid Gerkens (in 2000 en 2003 bevallen) maakt zich het drukst om het verlof. „Het knelpunt ligt vooral na de bevalling. Mijn bevallingsverlof vond ik in beide gevallen te kort. Daaraan moet de politiek sleutelen.” ’t Is maar net waar je voor kiest: voor je kind of voor jezelf.
Snelheidsbegrenzer

Chauffeurs van zeventien bestelauto’s van het ministerie van Verkeer en Waterstaat gaan zich de komende zeven maanden op de rijkswegen keurig aan de maximumsnelheid houden. Ze doen mee aan een proef waarbij in totaal 120 bestelbusjes van een aantal bedrijven en organisaties worden begrensd op 100 kilometer per uur.

De begrenzer zit in de ingebouwde snelheidsmonitor in de busjes. Dat systeem legt niet alleen de maximumsnelheid van de deelnemende bestelauto’s aan banden, maar helpt de chauffeurs bijvoorbeeld ook zich binnen de bebouwde kom, waar een lagere snelheidslimiet geldt, aan de verkeersregels te houden.

Minister Peijs van Verkeer gaf vorige week de aftrap voor deze proef, die tot eind januari 2007 duurt. Met de proef wil de minister het effect van de begrenzer op de verkeersveiligheid bekijken. Bestelauto’s zijn relatief vaak betrokken bij ongelukken, al daalt dat aandeel de laatste jaren gestaag. Zo waren in 2003 nog 157 bestelbusjes betrokken bij een dodelijk ongeval. Een jaar later was dat gedaald naar 61 keer.

Of zou het stiekem een bezuinigingsmaatregel zijn? Dat de auto’s niet te hard slijten van al dat gejakker? Dan heeft het departement voor de verkeerde oplossing gekozen. Want niet langzame wagens, maar krakende wagens lopen het langst.
KdG

Agenda
In deze laatste week voor het zomerreces wil de Tweede Kamer tal van kleinere onderwerpen afronden. Voor morgen staat onder meer een debat aangekondigd over de oprichting van een museum voor Nederlands geschiedenis. Woensdag debatteert de Kamer over de voorjaarsnota met daarin de stand van zaken rond de begroting van dit jaar.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer