Vrouwen blijven wel uitgesloten van het passief kiesrecht - het recht om gekozen te worden in vertegenwoordigende organen zoals gemeenteraad en Tweede Kamer. Bestuurszetels van lokale kiesverenigingen staan wel voor de dames open.Het besluit is bedoeld als eindpunt van een langdurige discussie binnen de SGP. Al meer dan tien jaar hield de kwestie over de positie van de vrouw de partij in haar greep en verdeeld. Ze bepaalde ook in hoge mate het imago van de SGP.

Buitenstaanders wisten vaak niet meer van de oudste partij dan dat ze vrouwonvriendelijk was. Bij nadere kennismaking vielen de geachte „zwaar gereformeerde” afgevaardigden vaak toch hard mee. Partijleider Van der Vlies kreeg zelfs het predicaat „een schatje” van het prominent progressief parlementslid Beckers.

Dat compliment nam niet weg dat de SGP voor de rechter werd gedaagd vanwege discriminatie van vrouwen en dat ze eind vorig jaar de subsidie verloor.

In de media is nu het beeld ontstaan dat het partijbestuur vanwege het wegvallen van de overheidssubsidie door de bocht is gegaan. Dat klopt echter niet met de feitelijke gang van zaken.

Al in 2003, ver voor het rechterlijk verbod op subsidie, is een commissie gevraagd het vrouwenstandpunt te bestuderen en een rapport met aanbevelingen op te stellen. Het eindrapport van deze commissie lag al ter bespreking op de bestuurstafel toen de subsidiekraan werd dichtgedraaid. Hooguit zou men kunnen zeggen dat in de discussie op lokaal niveau over het bestuursvoorstel, gedurende de afgelopen maanden, dit element een rol heeft gespeeld.

Dat er over de plaats van de vrouw binnen de SGP discussie moest worden gevoerd, heeft onmiskenbaar te maken met vragen die met name jongeren stelden bij het bestaande standpunt. Doordat meer vrouwen dan voorheen actief waren op de arbeidsmarkt en zich door opleiding vooraanstaande posities in de maatschappij wisten te verwerven, werd de kwestie actueel. Zeker is ook dat het feit dat de jongerenorganisatie opengesteld werd voor vrouwen een katalyserende werking heeft gehad.

Jarenlang hebben de verschillende visies het debat binnen de partij bepaald. De vraag is of het besluit van zaterdag daar een eind aan maakt. Nog altijd heeft van een op de vier SGP-kiesverenigingen de meerderheid grote moeite met de uitkomst van dit debat. Dat zijn partijleden die werkelijk in hun geweten, en dus niet uit louter behoudzucht, tegenstemden. Daarbij komt dat dit vaak ook de mensen zijn die zich zeer inspannen voor de partij. Vanuit innerlijke betrokkenheid. Daarnaast heeft een groep weliswaar voor het voorstel gestemd, maar niet vanuit overtuiging. Zij achten het voorstel slechts een compromis waarmee te leven valt.

De moeilijke klus waar de gehele partij, en niet alleen het partijbestuur, voor staat, is deze bezwaarde mannenbroeders te binden.

Gemakkelijk kan vervreemding ontstaan. Dat mag niet. Daarvoor staan te veel maatschappelijke belangen op het spel.

De taak en de roeping van de SGP zijn te gewichtig om door interne polarisatie het theocratisch gedachtegoed te laten verstommen.

Nog altijd is het streven van de SGP te proclameren dat Gods geboden heilzaam zijn voor de samenleving. Dat geluid mag in onze seculariserende samenleving niet gesmoord worden.