De Puttense I. Lameijer (50), moeder van twee kinderen, zet zich samen met plaatsgenoot A. Mulder (56) in voor het actiecomité. Volgens hen komt er veel drugsgebruik voor onder kinderen tussen de 10 en de 16 jaar. Lameijer: „We horen van steeds meer onrustbarende toestanden. De jongeren beginnen eerst met een tamelijk onschuldig jointje. Dat is eenvoudig te krijgen. Maar we krijgen signalen dat ze ook het gebruik van harddrugs als speed, xtc en ghb niet meer uit de weg gaan.”Hoe komen jullie aan die informatie?
„Nog niet zo lang geleden hebben we in een lokale krant een brief geplaatst waarin we mensen opriepen te reageren op onze ongerustheid over de drugsproblematiek in Putten. We willen traceren hoe ernstig het probleem precies is. We worden veel gebeld, meestal anoniem.”

Een Puttense vader meldde twee weken geleden bij Lameijer hoe hij op diverse plekken in Putten had gezien dat jongeren speed en ghb stonden te gebruiken. Ook de scholen, waaronder de christelijke scholengemeenschap Calvijn, zijn volgens Lameijer alert op het probleem. „Na schooltijd zie je auto’s bij de school stoppen en dan wordt het spul gedeald. Kinderen worden tegenwoordig veel vrijer gelaten. Als zij al vroeg met drugs in aanraking komen, glijden ze af. Bij meisjes speelt bovendien het probleem dat steeds meer van hen verliefd worden op veel oudere jongens die in het drugsmilieu zitten. Ze willen voor die knullen gaan, maar komen langzamerhand in een leugencircuit terecht. Ouders hebben vaak niet in de gaten wat er achter de schermen allemaal speelt.”

Op welke leeftijdsgroep richt jullie comité zich?
„De groep van 10- tot 16-jarigen is nog te redden. Daarom willen we met informatielessen naar de basisscholen gaan. Niet alleen om de jongeren uit te leggen wat de invloed van drugs op lichaam en geest is. Dat weten ze vaak al. Het gaat ons er ook om de kinderen uit te leggen wat de tactiek van dealers is om jongeren aan de drugs te helpen. We willen de jeugd een stukje waakzaamheid bijbrengen. Ik heb zelf nog redelijk jonge kinderen. Ik merk vaak genoeg hoe onschuldig en naïef de meeste kinderen zijn.”

Waarom laten jullie de aanpak van het drugsprobleem niet gewoon over aan gemeente en welzijnsinstellingen?
„Ik krijg indruk dat zij het drugsprobleem -dat in Putten al heel erg lang speelt- enorm onderschatten. Het drugsgebruik wordt naar mijn mening ook niet minder. Het is opmerkelijk dat de heel jonge generatie ermee blijft doorgaan. Dat vind ik echt onvoorstelbaar. Dit kan zo niet langer. Het regionale consultatiebureau voor alcohol en drugs benadrukte bij zijn laatste onderzoek naar drank- en drugsgebruik onder de Puttense jongeren dat het probleem in Putten niet ernstiger is dan in omliggende plaatsen. Dat is te zacht uitgedrukt, omdat het bureau in een eerder stadium tegen mij gezegd heeft dat de situatie in het Veluwse dorp zeer zorgwekkend is.”

Hoe heeft het in Putten en andere plaatsen op de Veluwe zo ver kunnen komen?
„Er rust een soort taboe op het onderwerp drugs. Ouders zeggen meestal in eerste instantie: Drugsgebruik? Dat overkomt mijn kind niet. Als het dan toch gebeurt, is de schrik groot. Je ziet dan een houding ontstaan dat vader en moeder het drugsprobleem van zoon of dochter binnenskamers willen houden. Ik merk dat er niet over mag worden gesproken. Dat is jammer, want het lost niets op. Als er niet over wordt gesproken, krijgt het probleem de kans te groeien. Wat wij met ons initiatief willen bereiken, is dat alles wordt opengegooid. Mensen moeten uit de anonimiteit treden, zodat bekend wordt hoe groot het probleem van drugsgebruik daadwerkelijk is.”

Welke reacties krijgt u?
„Ouders zijn ontzettend dankbaar dat eindelijk eens mensen de moed hebben gevonden dit probleem aan de kaak te stellen. Helaas hebben we van de politie of de gemeente nog niets gehoord.”