Palliatieve zorg houdt zich bezig met het verlichten van het lijden rondom het levenseinde. Vissers vindt dat deze vorm van zorg teveel in de terminale hoek zit en ook te vaak alleen gezien wordt als pijnbestrijding en sedatie. Hij pleit er voor dat de zorg veel eerder aangeboden wordt aan patiënten die een levensbedreigende ziekte hebben.„Palliatieve zorg zit nog bijna altijd in het allerlaatste wagonnetje, terwijl het niet alleen gaat om het beheersen van pijn en andere hinderlijke symptomen, maar ook om het verlichten van psychologische, sociale en spirituele problemen. Dat kan al in een veel eerder stadium veel voor een patiënt betekenen", zo stelt de hoogleraar.

Het UMC heeft recent het Kenniscentrum Palliatieve Zorg opgericht. Vissers gaat in dit centrum landelijke richtlijnen ontwikkelen voor beslissingen over levenscyclus en levenseinde. Hij wil daar ook huisartsen, thuiszorg en andere gezondheidswerkers van buiten het ziekenhuis bij betrekken.