Kees Schouten (50) was lange tijd mede-eigenaar van restaurant De Kelderhof aan de Amsterdamse Prinsengracht. Hij ontmoette daar zijn vrouw Jane, die ook in de horeca werkte. Het stel vestigde zich in het Noord-Hollandse Nibbixwoud en kreeg twee kinderen.„Een prima zaak in Amsterdam, maar er was altijd veel gedoe. Onrust in de stad, narigheid met lastige mensen. Op een gegeven moment waren we het toch behoorlijk beu.” De bekendheid met Shaftesbury -Noord-Dorset- was groot, omdat Jane er oorspronkelijk vandaan kwam. „Toen we hoorden dat de Salt Cellar te koop zou komen, hebben we onze knopen geteld en het besluit genomen.”

Het is inmiddels vijf jaar geleden dat het koppel hier neerstreek. „We belandden van het ene uiterste in het andere: Shaftesbury is een heel mooi, rustig stadje in een prachtig landschap.” Het steil aflopende straatje voor het restaurant werd en wordt talloze malen gebruikt voor film- en fotografieopnamen. „De als ”mooiste in dertig jaar” onderscheiden reclame werd hier voor de deur gemaakt: een bakker die langs de huizen gaat en z’n brood aflevert. Brood van het merk Hovis.”

Was Schouten in Amsterdam elke avond in touw, hier sluit de tent om vijf uur. „We gaan om acht uur open, serveren ontbijt, koffie, lunch en een lichte kaart voor later op de dag. Van acht tot vijf uur, met inbegrip van voorbereidingen en schoonmaken, maak je toch nog leuke dagen, maar het is behalve aanpoten ook ontspannen werken. En de avonden zijn voor onszelf, da’s natuurlijk prima als je kinderen opgroeien.”

De zoons zijn inmiddels 13 en 16 en helemaal geworteld in de Britse samenleving. „Ik verlang soms wel eens even terug, omdat m’n hele familie in Nederland zit, maar ik verwacht niet dat we ooit nog teruggaan. Engeland is een prachtig land, bij uitstek een wandelland en op onze leeftijd heb je het zo langzamerhand ook wel gehad met de stress en hectiek van Nederland.”

Was hij in Amsterdam mede-eigenaar en chef-kok die vooral leidinggaf aan het personeel, Salt Cellar is veel kleinschaliger en daarom moet hij ook zelf volop aan de bak achter het fornuis. „De zaken lopen prima, maar hier een manager op zetten kan nu niet uit, misschien later nog eens.” Het pand is net opgeleverd na een ingrijpende verbouwing, waarbij de oppervlakte van de zaak verdubbelde. „En er kwam een winkeltje bij met de betere souvenirs.” Waarbij zij aangetekend dat Schouten de romantische bloempotjes met hortensiamotief vanuit Nederland betrekt…

Salt Cellar is de achterkant van het historische stadhuis, daarom mag hij geen groot bord aan de voorkant neerzetten. Slechts een kleine zwarte pijl verwijst naar de zoutkelder. „Ik zit tegenwoordig in het toerismecomité, heb al van alles geprobeerd, maar je mag niets aan het gebouw doen dat de waarde van de omgeving zou kunnen aantasten.”

Dat de clientèle desondanks het restaurant toch volop weet te vinden, blijkt vanaf het openingsuur. „En voor de lunch zijn we elke dag volgeboekt.” Dat heeft alles te maken met de prettig geprijsde ”specialiteiten van de chef”, weet Schouten. „Een visgerecht voor 6,75 pond doet ’t hier goed, ook onder de lokale bevolking, waar ik het ’s winters van moet hebben.” Voor de prijsstelling richt hij zich wat op het Nederlandse prijsniveau: „Koffie 1,20 pond, cappuccino 1,30.” Krijgt Schouten Hollanders over de vloer, dan is dat meestal een buslading tegelijk.

Zijn vrouw werkt volop mee, zij bakt thuis onder andere de taarten voor het restaurant. „Daar moet je een beetje rust bij hebben.” Twee keer per jaar reist Schouten per Landrover naar Nederland om spullen te halen die in Engeland moeilijk te krijgen zijn. „Voor onszelf stopt m’n moeder twintig ontbijtkoeken en hagelslag in de bagage, voor het restaurant bezoek ik de VEN-groothandel. In Bournemouth is wel een Makro, maar daarvan is het assortiment voor mij te beperkt.”

Nadelen van zijn nieuwe vaderland weet Schouten niet zomaar te noemen. „’t Is hier niet zoals in Italië of Spanje, waar zakenpartners vaak onbetrouwbaar zijn. Soms duurt het wel iets langer om wat geregeld te krijgen. Maar bij de verbouwing ging het allemaal vrij goed. Als je er zelf maar bovenop zit.”

Hoezeer ook inmiddels vergroeid met het land, het beroemde Engelse ontbijt laat Schouten voor wat het is. „De mensen van hier gebruiken dat overigens ook zelden. Die nemen ook gewoon een boterhammetje en wat cornflakes of muesli. Ik lust het Britse ontbijt wel, maar al die eieren elke dag, dat is niet gezond voor een mens.”