Wereldkundig
Deze week zijn er geen thema’s die de buitenlandse dag- en weekbladen overheersen. Een aantal uiteenlopende onderwerpen, van de dalai lama in de Belgische pers tot de invloed van tv-kijken op zeer jonge kinderen, springt eruit.
Christian Science Monitor De Amerikaanse krant Christian Science Monitor wijst in een commentaar op het schadelijke effect van dagelijks tv-kijken op jonge kinderen.
„Zoals tv-recensent Nicholas Johnson eens zei: „Van iedere televisie-uitzending gaat iets uit.” Die constatering is zeer treffend als het om uiterst ontvankelijke jonge kinderen gaat.
Bijna de helft (43 procent) van kinderen jonger dan 2 jaar kijkt iedere dag televisie. Dit staat te lezen in een studie van de Kaiser Family Foundation die afgelopen maand is gepubliceerd. En bijna een op de vijf kinderen kijkt iedere dag naar video’s.
Bij kinderen van zes jaar en jonger is het kijken naar tv en video’s een dagelijks gebeuren. Deze kinderen kijken gemiddeld iedere dag twee uur. Bij een derde staat de televisie (bijna) altijd aan als ze thuis zijn.
Maar wacht: wisten we al niet dat de elektronische oppas in de hoek een slechte reputatie heeft? De tv zou slecht voor onze kinderen zijn. Buitenspelen in de frisse lucht of luisteren naar een boek dat de ouders voorlezen is goed. Wat is er nieuw?
Het Kaiserrapport constateert dat ouders van nu minder bezorgd zijn over de invloed van televisie op hun kinderen. In feite is een groot deel zelfs enthousiast als het gaat om het bijbrengen van morele waarden door de televisie.
Natuurlijk kunnen kinderprogramma’s onschuldig tijdverdrijf bieden en zelfs positieve lessen bevatten. Maar het maken van shows speciaal voor kinderen jonger dan 2 jaar is zorgwekkend, aangezien er weinig bekend is van het effect op de jongsten. Daarom ook adviseert de American Academy of Pediatrics om kinderen onder de 2 helemaal geen televisie te laten kijken, hoe goedbedoeld of vakkundig gemaakt de programma’s ook zijn.”
Le Monde
De populaire socialistische politica Ségolène Royal heeft moed getoond door in Frankrijk de 35-urige werkweek ter discussie te stellen en een gevoelig thema zoals criminaliteit onder minderheden aan te snijden. Misschien is er de afgelopen dagen wel een werkelijke ”femme politique” geboren, schrijft Laurent Greilsamer in de Franse krant Le Monde.
„Ségolène Royal heeft duidelijk maling aan de oude wetstafelen binnen de PS (Socialistische Partij, red.). Zij stoort zich niet aan taboes. Ze vernieuwt, bedenkt nieuw plannen, lanceert een formidabel debat terwijl haar partijgenootjes mechanisch aan komen zetten met hun kleine emmertjes en schepjes om de benepen grenzen te verstevigen van het socialisme-made-in-France.
Is dit tijdperk eindelijk afgelopen? Men zou het willen geloven. Ségolène Royal weet een discussie altijd al te ontketenen lang voordat de Kärcherolifanten (degenen die een harde lijn in de voorsteden voorstaan, red.) om het hardst beginnen te trompetteren. Met haar wordt veiligheid bijna weer een nieuw idee.”
Het Nieuwsblad
In België was de afgelopen dagen de dalai lama op bezoek. Belgische politici breekt het koude zweet uit als de naam van de geestelijk leider van Tibet valt, want zij willen vooral de relatie met China goed houden, aldus de Belgische krant Het Nieuwsblad.
„Goede contacten in China zijn essentieel geworden om in de wereldeconomie van vandaag overeind te blijven. Maar er zijn grenzen. Niet alles moet worden opgeofferd voor de economische relaties met China; er bestaat ook zoiets als mensenrechten. Naar het schijnt valt er op dat vlak wel iets te zeggen over wat China al een halve eeuw uitspookt in Tibet.
Onze minister van Buitenlandse Zaken, Karel De Gucht, reist de hele wereld af om overal te wijzen op het belang van vrije en eerlijke verkiezingen, om regimes te berispen over de vervolging van opposanten of schendingen van mensenrechten. Dat is allemaal erg gemakkelijk als het gaat over Oezbekistan of Wit-Rusland. Echt geloofwaardig wordt het pas als we ook tegen de schenen van reuzen durven te trappen.”
Die Tageszeitung
De voortdurend groeiende woestijn en de immigratiepolitiek van Europa bemoeilijken de ontwikkeling van de Sahararegio, aldus Dominic Johnson in het Duitse dagblad Die Tageszeitung.
„De bevolking aan de randen van de Sahara -de Sahelregio en de Noord-Afrikaanse kust- is zeer arm en groeit snel. Velen proberen naar Europa te migreren. Wie deze migratiedruk wil verminderen en een betere ontwikkeling van Afrika wil, moet ook het milieubeleid effectiever vormgeven.
De politiek die de EU voert, bemoeilijkt de ontwikkeling van de regio. Europa houdt zijn grenzen gesloten en de nog altijd bestaande Europese subsidie op eigen exportproducten heeft een desastreus effect op de economie.
Ontwikkelingswerkers zijn weliswaar druk bezig met erosiebestrijding en bosaanplant. Maar de structuren die miljoenen mensen deden verarmen, blijven onaangetast.
Een verantwoord beleid zal in de eerste plaats rekening moeten houden met de levenservaringen van de woestijnbevolking.”