Dat stelt onderzoeksbureau Motivaction na onderzoek onder 1020 Nederlanders. Motivaction beschouwt mensen ook als racistisch als ze stellen dat Nederlanders zich niet moeten mengen met andere nationaliteiten.De groep van 10 procent komt openlijk uit voor zijn racistische denkbeelden. Ze menen dat Nederlanders intelligenter zijn dan allochtonen.

Uit het onderzoek blijkt tevens dat de helft van de Nederlanders een afkeer heeft van moslims. Ze zijn bang voor de invloed van deze groep op de Nederlandse samenleving. Volgens 43 procent staat de islam niet voor vrede. Bijna twee derde van de ondervraagden vindt de religie onverenigbaar met het moderne leven in Europa.

Volgens geschiedenisdocent G. P. P. Hogendoorn van het Van Lodensteincollege in Amersfoort neemt de afkeer van vreemdelingen onder de scholieren in het reformatorisch onderwijs soms schrikbarende vormen aan. „Dat blijkt uit de reacties als allochtonen, en met name moslims, ter sprake komen. Er leven behoorlijke vooroordelen: ze pakken onze banen af, ze misbruiken sociale voorzieningen. Hoeveel allochtonen ken je persoonlijk? vraag ik dan altijd. Dan staat de wagen vaak stil.”

„Onbekend maakt onbemind”, is volgens Hogendoorn een van de oorzaken van deze beeldvorming. „Onze gezindte leeft voor het merendeel buiten de grote steden. Bij mensen die wat meer contact met allochtonen hebben, leven er toch vaak wat minder vooroordelen.

De jongeren worden ook beïnvloed door de wijze waarop er thuis over allochtonen gesproken wordt. Onder volwassenen is de situatie soms niet beter. ’k Hoorde Kamerlid Van der Vlies op een SGP-vergadering eens een reëel en genuanceerd verhaal over allochtonen houden. Hij kreeg zeer kritische vragen over zich heen. Er leeft toch vaak de gedachte dat blanken superieur zijn.”

Het onderwerp verdient de aandacht van het reformatorisch onderwijs, zegt Hogendoorn. „Als er bewust contact gezocht wordt, zoals op het Wartburg College gebeurt, kan een eerlijker beeldvorming ontstaan. Verder praten we erover als de lessen er aanleiding toe geven, liefst door discussie onderling, want leerlingen nemen het van elkaar soms eerder aan dan van ons.

Daarbij kan steeds weer de vraag gesteld worden: Hoeveel heb je zelf meegemaakt en wat heb je alleen maar van horen zeggen? Denk eens aan het Nederlandse verleden: ons land was gastvrij voor Joden, voor hugenoten, voor anderen. En de Europeanen die na de oorlog naar Noord-Amerika en Australië emigreerden, zochten toch ook een beter bestaan?

Natuurlijk staan we niet te juichen bij de toename van het aantal moskeeën. Maar beeldvorming moet wel eerlijk zijn. In de lessen kunnen we proberen wat begrip te kweken.”