In Utrecht worden jaarlijks dertig tot vijftig mensen „van gemeentewege” begraven, schrijft USRK-secretaris Arie Noordermeer in het vorige week verschenen nummer van Kerk in de stad, het orgaan van de protestantse gemeente Utrecht. Bij zulke uitvaarten komt het voor dat de dode wordt begraven zonder dat daar -met uitzondering van de uitvaartleider- iemand bij is. Het kan gaan om mensen die geen familie hebben, asielzoekers, niet-geïdentificeerde slachtoffers van een misdrijf, overleden vondelingen en anderen; maar ook mensen van wie de nabestaanden niet voor de uitvaartkosten willen opdraaien.De USRK is er, aldus de secretaris, van overtuigd dat de gemeente Utrecht op een integere wijze met deze eenzame uitvaarten omgaat. „Maar toch vindt de USRK het een gemis dat deze doden zonder enige vorm van persoonlijke aandacht ter aarde worden besteld en daarom wil de kerk in die situaties present zijn.”

De USRK wil een groep van vijf tot zeven beroepskrachten of vrijwilligers samenstellen die hun diensten aanbieden als uitvaartpastor bij het begeleiden van eenzame uitvaarten. „Vermoedelijk zal elke uitvaartpastor dan enkele keren per jaar worden ingeschakeld.”

Met de gemeente Utrecht is over deze plannen overlegd. „Kerken willen met de gemeente afspreken dat ze benaderd worden als kerkelijke presentie gewenst is. Dat zal niet bij alle uitvaarten het geval zijn, maar in ieder geval wel wanneer uit onderzoek is komen vast te staan dat de overledene affiniteit had met het christelijke geloof.”

De bedoeling is dat de groep uitvaartpastors enige begeleiding wordt geboden door intervisie en uitwisseling van ervaringen.

In de komende maanden wordt een gespreksnotitie van de USRK in de aangesloten kerken besproken.

Restauratie kerk Ransdorp
Stadsherstel Amsterdam is vorige week officieel begonnen met de restauratie van de kerk aan Dorpsweg 55 in Ransdorp -een dorpje dat in de loop der tijd door Amsterdam is ingelijfd-, zo meldt het in een persbericht.

Nadat de kerk een aantal jaren niet in gebruik is geweest, is nu de restauratie van dit gemeentelijk monument gestart. De kerk wordt geschikt gemaakt voor een multifunctioneel gebruik en zal zo veel mogelijk haar aanblik en interieur behouden. Ook blijft het gebouw een centrale rol vervullen in de kern van het beschermde dorpsgezicht Ransdorp.

In 1324 werd er voor het eerst melding gemaakt van een pastoor in Ransdorp. In de 15e en de 16e eeuw behoorde het tot de hoofddorpen van de Unie van Waterland. In die tijd vormden zeevaart en handel rijke bronnen van inkomsten voor de bevolking van Ransdorp. Vandaar ook de prestigieuze toren en de in die tijd omvangrijke kerk, die het hele kerkplein besloeg. Na afbraak van die kerk werd in de 17e eeuw een nieuwe, kleinere kerk gebouwd. In 1934 werd gestart met de restauratie van deze 17e-eeuwse kerk, maar deze bleek ondertussen constructief zo slecht dat het Gemeentelijk Bouw- en Woningtoezicht afbraak gelastte. In 1936 werd de kerk op de oude fundering herbouwd onder leiding van de architect J. C. Hoogendorp, in samenwerking met de Dienst Publieke Werken van de gemeente Amsterdam en de rijksmonumentencommissie. Bij de herbouw zijn een of meer 18e-eeuwse balken -op één balk bevindt zich het jaartal 1719- opnieuw gebruikt.

De 17e-eeuwse interieuronderdelen, waaronder drie kronen, de preekstoel, de dooptuin, de bank onder de orgelgalerij en de zijbanken naast de preekstoel, worden gerestaureerd. Maar ook 20e-eeuwse onderdelen, waaronder de elektrische lampen en het orgel, zullen na restauratie weer een plaats in de kerk krijgen.

Aannemer F. W. Onrust, die voor de restauratie opdracht kreeg, heeft de eis ingewilligd van Stadsherstel Amsterdam om van dit werk een leerlingbouwplaats te maken. Er komt nagenoeg geen enkele onderaannemer op het werk zonder een leerling. De restauratie is ingericht als leerlingenbouwplaats. Een van de zaken die het gebouwde erfgoed bedreigen, is het gebrek aan ambachtslieden die restauraties goed kunnen uitvoeren. Leerlingenbouwplaatsen worden ingesteld om de continuïteit van het restauratievak te garanderen. Hier worden jonge bouwvakkers in de praktijk opgeleid om het restauratievak onder de knie te krijgen.

Verkoop Bethelkerk Leeuwarden
De Bethel Pinksterkerk in Leeuwarden, de voormalige Ernst Casimierschool aan de Julianalaan, staat te koop. Dat meldt de Leeuwarder Courant. De kerkgemeenschap die het pand in gebruik heeft, krimpt en heeft momenteel nog maar veertig leden. Volgens voorganger Leonard Dey is dat te weinig om de kosten te kunnen dragen. Er rest niets anders dan het gebouw van de hand te doen. Het markante pand aan de rondweg werd na de Tweede Wereldoorlog in het kader van de wederopbouw aan Leeuwarden geschonken door Finland. Jarenlang deed het grotendeels houten gebouw dienst als school, maar later werd het in gebruik genomen als kerk.

Voorganger Dey bevestigt dat de kerk over verkoop in onderhandeling is met een projectontwikkelaar uit Leeuwarden, die het pand zeer waarschijnlijk wil slopen om ruimte te maken voor nieuwbouw. „Maar we hebben nog geen handtekeningen gezet”, zegt Dey. „Bovendien willen wij als gemeente eerst vervangende ruimte vinden voordat we de Julianalaan verlaten.”

De rubriek Grondvlak is bedoeld voor nieuws vanuit plaatselijke gemeenten. Berichten die voor plaatsing in aanmerking komen, kunnen gemaild worden naar: grondvlak@refdag.nl. Post kan gestuurd worden naar: Reformatorisch Dagblad, t.a.v. kerkredactie, Postbus 670, 7300 AR Apeldoorn.