Haci Karacaer is ermee gestopt. De mediagenieke directeur van een van de grootste moskeeverenigingen in Nederland -met zo’n veertig Turkse moskeeën onder zijn bewind- heeft de handdoek in de ring gegooid.Voor de Europese leiding van Milli Görüs, gezeteld in Keulen, was dat een mooie kans om de lastige Noord-Nederlandse afdeling uit Amsterdam weer op het rechte pad te brengen. Vorige week pleegde het conservatieve hoofdkwartier een „coup” bij de liberale Nederlandse afdeling en verving dat het voltallige bestuur.

„De kern van het huidige conflict binnen Milli Görüs is dat Amsterdam definitief besloten heeft om tot de hoofdstroom van de Nederlandse samenleving te willen horen”, zegt Karacaer in een onlangs uitgegeven persverklaring. „Anderen kiezen ervoor om zich onzichtbaar te koesteren in de warmte van hun eigen vertrouwde omgeving. Zonder dat ze daarmee overigens welke wet dan ook overtreden.”

Het is deze strijd die Milli Görüs in Europa sterk verdeelt, weet Karacaer. „De waterscheiding ligt tussen mensen die Turkije als hun kompas blijven zien en mensen die hun eigen toekomst in Nederland willen bepalen.”

De ex-directeur hoort bij de laatste groep. Karacaer was de afgelopen jaren hét gezicht van de Nederlandse tak van Milli Görüs, die vooral door zijn toedoen een veel vriendelijker uitstraling kreeg dan het strakke en sterk op Turkije gerichte Milli Görüs in Duitsland. Het Keulse hoofdkwartier drong al langer aan op een wisseling van de wacht bij het bestuur in Nederland, zodat ook hier de neuzen weer dezelfde kant op zouden wijzen. De één beoordeelt het ingrijpen van vorige week dan ook als een coup, de ander ziet er het eind in „van een zinderende omgang met de rest van de Nederlandse samenleving”, aldus Karacaer.

Volgens de ex-directeur kan Keulen zijn invloed door heel Europa aanwenden, waardoor de participatie van Turkse moslims in de democratie groot gevaar zou lopen. „Wat we de afgelopen weken hebben meegemaakt, kan zich elders in Europa ook voordoen: het aan banden leggen van autonome Milli Görüsafdelingen waardoor verbondenheid met de lokale democratische gemeenschappen op de tocht kan komen te staan.”

Het nieuwe bestuur moet de samenleving uitleggen waar het conflict over gaat, vindt Karacaer. „Het is niet erg geloofwaardig als Milli Görüs Duitsland het oude bestuur heeft weggestuurd omdat er geen draagvlak zou zijn voor mijn beleid, terwijl het nieuwe bestuur blijft herhalen dat ze mijn beleid voort willen zetten. Anders is het: Keulen locuta, causa finita”, aldus Karacaer, refererend aan de uitspraak vanuit Rome die het einde van alle tegenspraak betekende in rooms-katholieke kring.

De nieuwe voorzitter van het Milli Görüsbestuur in Nederland is de Amersfoorter Öner Hamurcu, die door Karacaer eerder als „conformistisch” werd bestempeld. De keuze voor Hamurcu door het Duitse hoofdkwartier wordt als slim gezien, omdat Hamurcu de oude, liberale koers niet direct de nek zou omdraaien, maar bovendien ook geen ruzie met Keulen zou durven riskeren.

Hamurcu zelf bestrijdt slechts een tussenpaus te zijn op weg naar een meer radicale koers van Milli Görüs. „Er komt geen enkele koerswijziging. We zullen ons inzetten voor de dingen waarvoor Milli Görüs zich ook in het verleden heeft ingezet.”

U zou veel meer neigen naar de orthodoxere koers die vanuit Keulen wordt gewenst.
„Ik zie geen verschil tussen de koers van Milli Görüs in Duitsland en in Nederland. En ik wil al helemaal geen radicalere koers. In Amersfoort heb ik juist allerlei prijzen gewonnen voor mijn inzet voor integratie.”

Waarom was die bestuurswissel dan nodig?
„Daar zit niets achter. De regering moet toch ook af en toe vervangen worden?”

Het blijft opvallend dat Milli Görüs in Duitsland door de geheime dienst in de gaten wordt gehouden.
„Dat begrijp ik ook niet. In Duitsland denken de mensen van Milli Görüs niet anders dan hier. Ik heb geen idee waarom de Duitse geheime dienst ons in de gaten zou moeten houden.”