Met zijn ruim 25 meter torent de geelbruine houten toren hoog boven de Doornse boomtoppen uit. Tenminste, boven bíjna alle boomtoppen. Beheerder Rik Nieuwerf van Natuurmonumenten Utrecht had hem nog hoger kunnen maken, maar dat zou ”De Kaap” volgens hem te opvallend maken. „Straks krijgt hij dezelfde kleur als die bank daar, een vergrijsde tint. Dan is het uitkijkpunt bijna onzichtbaar.”Op de plek van de nieuwe toren hebben in het verleden al twee andere uitkijkpunten gestaan, aanvankelijk bedoeld om branden snel te ontdekken. Bij toeristen is de post in de Kaapse Bossen misschien minder bekend dan de Pyramide van Austerlitz, maar toch is ”De Kaap” jaarlijks goed voor zo’n 70.000 bezoekers.

De eerste -metalen- post bij Doorn stamt uit het begin van de twintigste eeuw. In 1994 kwam er een opvolger, een houten uitkijktoren van hele boomstammen. Na 12,5 jaar heeft het hout zijn beste tijd gehad, en nu staat er dan een combinatie van metaal en hout.

De nieuwe toren heeft wel wat weg van een kunstig aangelegde parketvloer, of van een stevig gebouwde stapel sinaasappelkistjes. Het hout is niet geïmpregneerd, want „gif past niet binnen het beleid van Natuurmonumenten”, aldus Nieuwerf. Grote, metalen poten zorgen ervoor dat de houten vlonders de vaak vochtige bosgrond niet raken.

Om bovenaan te komen moet de bezoeker acht trappen van vijftien houten treden op. Een beschermend vangnet van metaaldraad maakt de klimpartij ongevaarlijk. Ronde kijkgaten geven een blik op de bladermassa buiten. Ergens halverwege slingeren plastic kniebeschermers. „Nog drie trappen!” moedigt Nieuwerf aan.

Op 25 meter hoogte kleuren boomkruinen de omgeving groen, en rood, en bruin, zover het zicht reikt. Een vogel heeft de eerste poep al achtergelaten op het hek dat om het plateau staat. Pijltjes geven de richting aan naar bekende punten in de omgeving.

Waar de Utrechtse Domtoren en de Amerongse Andrieskerk staan, mag de bezoeker nog raden - de plaats waar de pijl moet komen is nog leeg. „Het moet wel nauwkeurig gebeuren”, zegt Nieuwerf. „Vanwege het zicht was nog niet te bepalen hoe de richting precies is.”

De beheerder zit vol plannen voor de toekomst van De Kaap. „Een lijntje naar beneden via een webcam zou leuk zijn”, fantaseert hij. „Voor die mensen, die achterblijven omdat ze de hoogte niet in durven.”

Marijn Beekman (26) van aannemersbedrijf A. Schouten uit Benschop hoort duidelijk niet bij die categorie. Hij staat op een ladder, vlak naast het hoogste trapgat. Samen met zijn collega Harm Rietveld (17) -„onze naam erbij graag, veel vrienden en familie lezen de krant”- is hij al ruim negen weken bezig met het houten deel van de toren. „We werken de laatste opleverpuntjes af. We lopen alles na, zetten de panelen goed vast.”

Deze week nog worden de werkzaamheden afgerond. Op 16 juni is de officiële opening. Nieuwerf verwacht dat de Kaapse Bossen voorlopig vooruit kunnen met het nieuwe uitkijkpunt. „Deze toren is tijdloos”, stelt hij.

„Maar wat is tijdloos?” nuanceert de bosbeheerder meteen. „Zelfs de Moerdijkbrug moet vervangen worden. Het is me in elk geval voorspeld dat dit bouwwerk lang meegaat.”