Noodklok geluid over zuigelingensterfte
HANOI (AP) - Een baby die in een ontwikkelingsland wordt geboren moet vanaf het vroegste begin vechten om te overleven. Ieder jaar sterven 2 miljoen zuigelingen in de eerste 24 uur van hun leven. Dat stelt de non-profitorganisatie Save the Children in een dinsdag gepubliceerd rapport over zuigelingen- en moedersterfte.
Veel van die sterfgevallen kunnen gemakkelijk worden voorkomen met goedkope middelen, zoals gebreide mutsjes om pasgeborenen warm te houden, tetanusprikken of schone messen om de navelstreng door te knippen.Ook zwangere vrouwen in de derde wereld lopen veel risico. Een half miljoen vrouwen sterft tijdens de zwangerschap of de bevalling aan complicaties omdat er geen goede zorg beschikbaar is. Een groot aantal vrouwen bevalt thuis in haar eentje of zonder bekwame hulp. „In de meeste ontwikkelingslanden is de bevalling een gevecht met de dood voor zowel moeder als kind, terwijl 70 procent van die sterfgevallen zou kunnen worden voorkomen”, zegt Anne Tinker, die meewerkte aan het rapport. „Het geheim zit ’m echt in kennis.”
Het rapport is tot stand gekomen op basis van gegevens uit alle landen van de wereld, en van de Wereldgezondheidsorganisatie en Unicef. Het schetst een treurig beeld van de moeilijkheden die zwangere vrouwen en pasgeborenen moeten overwinnen in arme landen, waar 99 procent van de gevallen van zuigelingensterfte zich voordoet, en maakt de kloof tussen rijke en arme landen zichtbaar.
Eén op de vijf vrouwen in Afrika bezuiden de Sahara heeft een pasgeboren kind verloren, evenals één op de zeven vrouwen in Zuid-Azië. Zo’n 4 miljoen baby’s sterven jaarlijks in de eerste maand na de geboorte.
Van de 78 onderzochte arme landen kent Liberia de hoogste zuigelingensterfte: 65 van de 1000 baby’s sterven er voor hun eerste verjaardag. Gedwongen huwelijken voor tienermeisjes zijn gebruikelijk in Liberia, en één op de zestien vrouwen sterft tijdens de zwangerschap of de bevalling. Na Liberia volgen Afghanistan, Sierra Leone, Irak, Pakistan en Ivoorkust, landen die bekend staan om conflicten en wijdverbreid geweld tegen vrouwen.
In het Afghaanse dorp Rabat, ten noorden van de hoofdstad Kabul, vertelt Nagis dat haar zevende kind, een dochter, twee maanden geleden veertien dagen na de geboorte stierf. „Ik weet niet zeker waarom ze is overleden, maar ze kon geen borstvoeding tot zich nemen en ik kreeg geen medische zorg na de bevalling”, zegt Nagis. Net als haar andere kinderen kwam haar baby thuis ter wereld omdat er bij de plaatselijke kliniek geen vrouwelijke arts of vroedvrouw werkte die haar kon helpen. „Binnen onze gemeenschap is het taboe dat mannen vrouwen behandelen, zeker tijdens de zwangerschap.”
