Zorginspectie en media meten met twee maten
Het hartcentrum van het Nijmeegse UMC St Radboud blijft voor onbepaalde tijd dicht, besloot de leiding van het ziekenhuis eind vorige week. Kees Braam vindt dat er bij dergelijke kwesties met twee maten wordt gemeten.
Zeven sterfgevallen in één jaar en dertig doden in drie jaar tijd door vermijdbare fouten van cardiologen in het UMC St Radboud te Nijmegen. Door geruzie onder de specialisten, gebrekkige leiding en slecht onderling overleg over de behandeling van de patiënten bleken de patiënten niet veilig, met als gevolg 20 procent meer onnodige sterfgevallen dan op vergelijkbare Europese hartchirurgieafdelingen.Dat was de conclusie van een nader onderzoek van de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ), nadat een eerder onderzoek in 2005 al melding had gemaakt van misstanden op de desbetreffende afdeling. In eerste instantie werd de afdeling een week gesloten, vervolgens kwam afgelopen weekend het besluit om de afdeling voorlopig niet opnieuw te openen. Ook besloot de voorzitter van de raad van bestuur van het UMC St Radboud af te treden nadat de medische top de directie had verweten de problemen niet tijdig genoeg serieus te hebben aangepakt.
Sylvia Millecam
Als de top van de medici het bestuur verwijten maakt, hoe denken zij dan over hun collega’s? Die lijken mij toch de echte veroorzakers van de onnodige sterfgevallen. Worden deze cardiologen nu ook voorlopig hangende het onderzoek geschorst en op non-actief gezet? En worden zij nu ook tuchtrechtelijk vervolgd?
Vorige week kwam bij mij direct de vergelijking op met de kwestie-Sylvia Millecam. En dan vooral vanwege de manier waarop het nieuws door de media werd opgepakt en door de wijze waarop de desbetreffende cardiologen en het UMC St Radboud werden ’bestraft’ door de inspectie en de leiding van het ziekenhuis. Nadat de inspectie vaststelde dat actrice Sylvia Millecam door complementair werkende artsen afgehouden zou zijn van een „adequate behandeling” van uitgezaaide borstkanker, werden dezen direct en met groot vertoon van mediageweld op non-actief gezet; inclusief inspectie en medisch tuchtcollege, die later ter verantwoording van hun onderzoek -tegen de uitdrukkelijke wil van de familie en de partner van Millecam en zelfs tegen wettelijke regels in- grote gedeeltes uit hun geheime medische rapportage publiceerden op internet; met enkele maanden geleden een veroordeling van een arts die nooit meer als arts mag optreden en twee anderen die een schorsing van een jaar kregen opgelegd.
Nare smaak
Hoe groot is dan toch het verschil met de benadering van de cardiologen van het UMC St Radboud. Wat voor belang zit daar toch achter? Waarom worden misstanden binnen de alternatieve of complementaire zorg altijd zeer breed uitgemeten en zeer streng bestraft en gepubliceerd met vette krantenkoppen en tv-reportages, en worden misstanden in de reguliere zorg met vele malen ernstiger gevolgen ’netjes’ achter de schermen geregeld met korte vervolgberichtjes op de binnenpagina’s?
Persoonlijk krijg ik een heel nare smaak in mijn mond als ik lees en zie hoe hier opnieuw met twee maten wordt gemeten, ook -of met name- door de Inspectie voor de Gezondheidszorg, maar niet minder door de media, die naar mijn mening niet de echte kernzaken durven publiceren. Waarom eigenlijk? Welke belangen worden hiermee gediend?
De auteur is webmaster van de site www.kanker-actueel.nl.