De Eerste Kamer aanvaarde op 28 april 1981 met 37 stemmen tegen en 38 stemmen vóór de abortuswet. 28 april 2006, precies een kwarteeuw later, evalueerde het kabinet de omstreden wet. Tot intrekking van de wet besloot de regering niet. Ross legt uit waarom dat niet is gebeurd. „Uit de evaluatie van de abortuswet blijkt dat de wet in grote lijnen goed functioneert. Dan moet je van goeden huize komen om zo’n wet te veranderen of in te trekken.”Ondanks een goed functionerende wet groeide het aantal abortussen enorm; van zo’n 18.000 in 1990 tot ongeveer 29.000 in 2004. Wat is uw reactie daarop?

„Het is een groot aantal. Elke abortus is er één te veel. Ons abortuscijfer is in vergelijking met het buitenland heel laag. Dat geldt zeker voor het aantal autochtone vrouwen dat abortus laat plegen. Ik wil dan ook extra voorlichting gaan geven aan bepaalde groepen allochtone vrouwen hoe zij ongewenste zwangerschappen kunnen voorkomen. We moeten proberen noodsituaties te voorkomen.”

Drie van de tien vrouwen ondergaan een abortus omdat ze nog niet aan een kind toe zijn. Is dat een noodsituatie?

„Dat is moeilijk vast te stellen. Bij een tiener kan dat anders liggen dan bij een twintiger die kiest voor geld en een carrière. Ik wil om die reden nog betere voorlichting.”

Zal de vraag naar abortus daardoor afnemen?

„Meer preventie kan ongewenste zwangerschappen zeker verminderen. In het najaar kom ik met een actieplan. Scholen spelen daarin een belangrijke rol. Jongeren hebben op steeds jongere leeftijd seksuele contacten.”

Is het niet een goed uitgangspunt dat zij wachten tot het huwelijk?

„Dat kan en dat is een prima boodschap. Maar de jongelui worden op straat, via televisie en via internet geconfronteerd met een andere praktijk. Daar moet je als ouders en als leerkracht wel antwoorden op hebben.”

Het kabinet handhaaft de vijf dagen bedenktijd. Gaat u de naleving daarvan ook beter controleren?

„Ik weet niet of dat nodig is. Bijna 80 procent van de vrouwen denkt er langer over na dan vijf dagen en één op de vijf zelfs langer dan twee weken. In de praktijk blijken er nauwelijks problemen te zijn met die termijn. Ik ben ook geen voorstander van het afschaffen van de bedenktermijn, zoals sommigen in de Tweede Kamer willen. Als je dat doet, krijg je een fundamenteel andere wet. De bedenktermijn is er om de moeder zich te laten bezinnen op het belang van het ongeboren leven. Als je de bedenktermijn achterwege laat, krijg je een wet waarin alleen het belang van de moeder centraal staat. Dan is het evenwicht zoek.”

Acht reformatorische kerken stuurden u enkele weken geleden een brief waarin ze abortus „godonterend en heilloos” noemen. Ze vroegen om intrekking van de wet. Hebt u dat overwogen?

„We hebben zeker naar de kerken geluisterd. Aan de andere kant vragen burgers ook om het zelfbeschikkingsrecht van moeders. Over dit onderwerp liepen en lopen de meningen in de samenleving ver uiteen. Dan kun je niet iedereen tevreden stellen, maar ik denk dat de huidige wet door een groot deel van de bevolking wordt gedragen.”

Abortus blijft toch moord, of niet?

„Het uitgangspunt van deze wet is dat een vrouw zich in zo’n noodsituatie kan bevinden dat het kind niet kan worden geboren. Het afbreken van ongeboren leven is onherroepelijk. Het besluit mag daarom niet zomaar worden genomen.”

Zijn 29.000 noodsituaties niet wat te veel van het verkeerde?

„Ja. Ik hoop dat het aantal zal verminderen. Daar ga ik beleid voor maken.”

U bent lid van het CDA. Wat vindt u zelf van abortus?

„Ik behoor tot de dwarsdoorsnede van de Nederlandse samenleving die zich kan voorstellen dat er in uitzonderingsgevallen redenen kunnen zijn om een zwangerschap af te breken.”