Volgens de rechter is onvoldoende vast komen te staan dat het bedrijf in 1967 op de hoogte was of had moeten zijn van de gevaren van asbestcementafval als erfverharding. De vader van de man verhardde in dat jaar het erf rondom zijn boerderij in Enter met bedrijfsafval van Eternit.De rechtbank deed vrijdag uitspraak in het kort geding dat de man uit Wierden had aangespannen. Het asbestslachtoffer eiste 35.000 euro van Eternit, dat in de jaren zestig en zeventig asbest aan bewoners in het buitengebied van Goor verstrekte om paden en erven te verharden. Onder deze mensen komt veel meer long- en buikvlieskanker (mesothelioom) voor dan elders in Nederland.

Woordvoerster T. de Bruin van het Comité Asbestslachtoffers is zwaar teleurgesteld in de uitspraak. „Het is al de tweede afwijzing in korte tijd. Een trieste zaak, waar ik niets van begrijp. Ook in 1967 was bekend dat asbestvezels gevaarlijk zijn voor de volksgezondheid. We geven de strijd niet op. Ik roep slachtoffers dan ook op om door te vechten voor een schadevergoeding.”

Volgens De Bruin liggen er nog ten minste vier soortgelijke gevallen op de plank waar de rechter over moet oordelen.

Eternit stemde eind 2005 in met een smartengeldregeling voor milieuslachtoffers die wonen in de gemeente Hof van Twente, mits er een landelijke regeling zou komen. Staatssecretaris Van Geel en Eternit onderhandelen over een landelijke regeling voor schadevergoeding aan asbestslachtoffers, die per 2007 in zou moeten gaan.