„Ik ben hier niet gelukkig mee. Het is de vraag of je hier in Europa zodanige voorrang aan moet geven, waardoor dit prioriteit krijgt boven de gewone criminaliteit", aldus Donner donderdag in Luxemburg, na afloop van overleg met zijn Europese collega’s. „Daardoor heb je straks minder zeggenschap over hoe je je beperkte middelen en mankracht op nationale schaal in kunt zetten".Frattini stelde woensdag dat de bestrijding van illegale copiën van goederen een prioriteit moet zijn binnen Europa, omdat fraude met voedings– en geneesmiddelen ook gevaar oplevert voor de volksgezondheid.

Donner vindt de strijd tegen namaakgoederen in eerste instantie een „economisch delict, waar ook de bedrijven die daar schade door lijden actie tegen kunnen ondernemen". Verder gaat het om handhaving van de volksgezondheidsregels, volgens de minister. „En als het goede namaak is, is deze ook niet giftig".

Donner tilt minder zwaar aan het feit dat op grond van een uitspraak van het Europese Hof van Justitie over EU–milieurecht lidstaten niet langer een veto kunnen stellen over de invoering van een maximumstraf die in alle lidstaten minstens vier jaar zou moeten bedragen.

Op grond van een voorlopige uitspraak van het Europees Hof bepaalde de Europese Commissie, het dagelijks bestuur van de EU, dat er nu een gezamenlijke regeling voor de aanpak van namaakgoederen mogelijk en nodig is.

De vraag of de Europese Commissie moet beslissen over de strafmaat, is volgens Donner echter nog steeds „onder de rechter, maar het zou als consequentie kunnen hebben dat je daarover dan bij meerderheid gaat besluiten". De CDA–bewindsman vindt dat Europese actie voor de harmonisering van strafmaten echter alleen nodig is als het gaat om zaken die ook een echt EU–belang hebben.

Eerder besloten de lidstaten af te spreken dat de maximumstraf voor vervuiling vanaf zeeschepen in alle lidstaten minimum een bepaald aantal jaren moet bedragen. Dat deden zij om te voorkomen dat rederijen anders uitwijken naar lidstaten waar de strafmaat lager is.

Het opleggen van een vaste minimale straf in alle lidstaten is volgens Donner niet aan de orde en ook niet handig. Doordat bijvoorbeeld in België een gevangene na goed gedrag doorgaans al sneller vrijkomt dan in Nederland zou een gelijke minimale straf in de hele EU volgens hem toch geen effect hebben.