Vissers Ouddorp-1 als oorlogsslachtoffers herdacht
OUDDORP - „Zestig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog zijn er nog oorlogsslachtoffers gevallen.” Die zin kwam vrijdag tijdens de herdenking van de drie omgekomen vissers van de Ouddorp-1 regelmatig terug. De onthulde herdenkingssteen staat dan ook direct naast het oorlogsmonument.
Om halfdrie is het één minuut stil op de kruising van de Hazersweg en de Dorpsweg in Ouddorp. Alleen een peuter laat een klagend geluid horen. Op de achtergrond tjilpen enkele mussen.Strak in de houding staan manschappen van de marine en de vrijwillige brandweer aan weerszijden van het zojuist onthulde vissersmonument. De vlaggen hangen halfstok. Een stoere visser met een ringetje in zijn oor pinkt een traan weg. Ouddorp herdenkt de ramp van 6 april 2005.
Op die bewuste donderdagmiddag is de OD-1 100 kilometer uit de kust aan het vissen. Om 14.00 uur is het tijd om de netten weer op te halen. De ervaren vissers lossen de inhoud van hun netten in het ruim. Dan volgt een enorme explosie. Schipper K. van der Klooster ziet het ontzielde lichaam van zijn zoon Jaap op het dek liggen. De twee andere dodelijke slachtoffers, Hans Meijer en Jos van Belzen zijn overboord geslagen.
Twee kotters uit Goedereede komen op het geluid van de explosie af. De GO-31 waarschuwt de kustwacht en slaagt erin het lichaam van Jos van Belzen te bergen. De GO-4 haalt Hans Meijer binnen boord. Met behulp van nog meer collega-vissers en de marine vaart de OD-1 terug naar IJmuiden, de plaats waarvandaan ze die maandagmorgen vertrokken zijn.
Daar wachten de gealarmeerde familieleden in het bijzijn van de net geïnstalleerde burgemeester Van de Velde en een predikant. De drie slachtoffers worden enkele dagen na de ramp onder grote belangstelling begraven.
Ook vrijdag waren er honderden belangstellenden aanwezig bij de herdenkingsplechtigheid, die begon in het kerkgebouw van de doopsgezinde gemeente aan de Dorpstienden. De kerk is tot de laatste stoel bezet. Ds. J. Smink wijst erop dat het deze week nog de week van Pasen is. „De weggerolde steen voor het graf van Jezus was een stille getuige van Zijn opstanding. Zo zal de herdenkingssteen voor de omgekomenen ook een getuige zijn voor iedereen die erlangs komt.”
Na afloop van de korte dienst vormen de genodigden een lange stoet richting het monument, waar de Nederlandse vlag overheen is gedrapeerd. Twee broers van Hans Meijer halen de vlag weg, vouwen hem op en overhandigen hem plechtig aan schipper K. van der Klooster. Dan volgen kransleggingen door nabestaanden, collega-vissers en burgemeester Van der Velde met locoburgemeester Admiraal.
Ook vier leerlingen van de groepen 7 en 8 van de twee Ouddorpse basisscholen leggen een krans. In het kader van het landelijke project ”Adopteer een monument” besteden zij elk jaar aandacht aan enkele oorlogsslachtoffers. Dit jaar zijn dat de omgekomen vissers. Op school hebben de leerlingen gewerkt aan een project over slachtoffers die vallen door achtergelaten oorlogstuig.
Ook burgemeester Van der Velde memoreert in haar toespraak de talloze bommen die nog op de bodem van de zee liggen. „Ze werden op volle zee afgeworpen om vernietiging te voorkomen. Wie had ooit kunnen denken dat ze zestig jaar later nog slachtoffers zouden eisen.”
Tijdens de terugtocht naar de kerk blijkt dat de vissers elke dag nog bang zijn voor de volgende ontploffing. De nieuwe matroos van de OD-1: „Elke week worden er wel een paar bommen opgevist. Zodra wij er een in de netten zien, laten we hem zo snel mogelijk weer in zee vallen. De angst zit er goed in.”