De Amerikaanse baptistenpredikant Mark Dever uit Washington stelt dit in het meinummer van het Amerikaanse christelijke magazine Christianity Today. In het artikel schrijft ds. Dever dat hij verbijsterd was toen een belijdend christen hem zei dat hij te veel gericht zou zijn op het verzoenend lijden en sterven van Christus.Volgens de predikant is het niet voor niets dat het kruis het symbool is geworden voor het wereldwijde christendom. „Door het priesterlijk werk van Christus onderscheidt het christendom zich van het jodendom en van de islam.”

In zijn artikel maakt hij duidelijk dat het leerstuk van het verzoenend lijden en sterven van Christus al veel langer onder vuur ligt. In de loop der jaren zijn er theologen geweest die de kruisdood van Jezus irrelevant noemden, te gewelddadig of te individualistisch. Vooral het punt van de gewelddadigheid is volgens ds. Dever het belangrijkste kritiekpunt geworden bij een steeds groter wordend koor critici.

De Rooms-Katholieke Kerk heeft over dit laatste kritiekpunt -namelijk dat de kruisdood van Christus gewelddadigheid zou aanwakkeren- al zo’n dertig jaar gediscussieerd. „Maar pas recent is deze zaak ook doorgedrongen tot kringen van Bijbelgetrouwe christenen”, meent ds. Dever. Volgens hem nemen de laatste tijd ook evangelicale christenen boeken van Anthony Bartlett, J. Denny Weaver, Steve Chalke en Alan Mann ter hand. Boeken waarin de schrijvers zich keren tegen een taalgebruik waarin het plaatsvervangend lijden en sterven van Christus een belangrijke plaats inneemt. Sommigen van deze auteurs beweren dat het spreken over verzoening door voldoening op z’n slechtst een rechtvaardiging van geweld biedt en bovendien zou het individueel gebruik van geweld hebben aangemoedigd.

Ds. Dever schrijft het niet te kunnen begrijpen hoe deze theologen kunnen stellen dat het spreken over het plaatsvervangend lijden en sterven van Christus niet Bijbels is. Volgens hem staan de evangeliën en de brieven van de apostelen vol met verwijzingen naar de offerdood van Christus.

De predikant roept ertoe op om in plaats van kritiek te leveren op het leerstuk van het plaatsvervangend lijden en sterven van de Heere Jezus, de Heere te loven voor dit „bijna ongelooflijke Offer.”