Drukke dagen voor Jeruzalems Graftuin
JERUZALEM - Het zijn drukke dagen voor de Graftuin in Jeruzalem. Gemiddeld duizend mensen per dag bezochten vorige maand de plek. Peter G. L. Wells, algemeen secretaris van de Graftuin Associatie, verwacht op eerste paasdag zelfs ruim 2000 bezoekers voor de Engelse, Franse en Scandinavische openluchtdiensten.
Op de dagen rond Pasen is het juist weer minder druk. De reden is dat de vluchten en hotels volgeboekt zijn door joden die naar Israël komen voor Pesach, het joodse paasfeest. „Ik verwacht dat we in de dagen voor en na Pasen tussen de 500 en 1000 mensen per dag ontvangen.”De Britse Graftuin Associatie kocht het graf en het gebied eromheen in 1894, nadat de Britse generaal Gordon de plek had geïdentificeerd. De belangrijkste bezienswaardigheden zijn een leeg graf en een rotsheuvel, waarin Gordon de vorm ontwaarde van een schedel. De in Arabisch Oost-Jeruzalem gelegen Graftuin is populair bij evangelische en protestantse pelgrims, omdat ze zich daar goed een voorstelling van de opstandingsgeschiedenis kunnen vormen. Wetenschappers achten het echter waarschijnlijk dat het graf van Christus zich heeft bevonden in de Heilige Grafkerk, of in de buurt daarvan.
„We zeggen nooit: De Graftuin is de plaats waar het echt gebeurd is”, zegt Wells. „We zijn niet dogmatisch, om de eenvoudige reden dat dit niet bewezen kan worden. Wat we wel zeggen, is dat het redelijk is te suggereren dat dit de kruisigingsplaats geweest kan zijn. Waar we op willen wijzen, is de verrezen Heere Jezus.”
De uit Zuid-Engeland afkomstige Wells werkt al twintig jaar in de Graftuin. Hij groeide op in de Anglicaanse Kerk en werd als evangelicaal actief in het jeugdwerk. In Jeruzalem bezoekt hij de pinkstergemeente ”King of Kings”. Hij behoort tot het vaste team van tussen de twaalf en de vijftien personen, die voor hun werkzaamheden worden betaald. Verder is er de hulp van Britse vrijwilligers.
Magere jaren
De Graftuin heeft de financieel magere jaren van de intifada overleefd dankzij royale donaties en door het aantal personeelsleden en openingsuren te verminderen. Tijdens deze gewelddadige periode -toen Israël leed onder zware terreuraanslagen- nam het aantal bezoekers met 90 procent af. Nu komen de pelgrims en toeristen echter in grote aantallen terug.
De groepen dienen afspraken te maken om te vermijden dat honderden mensen tegelijk komen. Als ze hun bezoek niet van tevoren regelen, moeten ze soms ongeveer een uur wachten, omdat er onvoldoende ruimte kan zijn in de tuin. Individuele bezoekers kunnen ’s middags elk moment komen.
De bezoekers kunnen onder meer het lege graf bekijken. Het zoutgehalte daarin werd echter een aantal jaren geleden te hoog. De Graftuin Associatie heeft al een restauratie verricht in en rondom het graf, in samenwerking met de Israëlische Oudheidkundige Dienst. Aan de binnenkant is een laag kalkspecie aangebracht en aan de buitenkant is onkruid verwijderd.
Wells wil met de Israëlische Oudheidkundige Dienst ook een project uitvoeren om het beeld van de schedel in de rots te conserveren. In de afgelopen vijf tot tien jaar heeft er een proces van erosie plaatsgevonden, gedeeltelijk ontstaan door de smeltende sneeuw en de regens.
Bovendien werden er zware machines gebruikt bij de renovatie van het busstation aan de voet van de rotsheuvel. Wells: „We denken dat er daardoor stukken van de rots afvielen. De Oudheidkundige Dienst zal ons laten weten hoe we onder hun supervisie en leiding een volledige conservatie van de rots kunnen uitvoeren. We hebben foto’s van de rots uit 1882 en 1883, toen de Graftuin Associatie fondsen wierf om de tuin te kopen. We willen hem weer maken zoals hij er toen uitzag. Sommige stukken rots moeten weer teruggebracht worden op de plaats waar ze zaten. Hoe dat allemaal moet, zal de Oudheidkundige Dienst ons vertellen.”
Het is echter niet bekend hoe Golgotha eruit zag in de tijd van Jezus. Het kan volgens Wells zo zijn dat de plek Hoofdschedelplaats werd genoemd, omdat er schedels lagen van misdadigers die waren gekruisigd. Het is niet bekend of Golgotha wel of geen heuvel was.
In de Graftuin is ook een van de grootste waterreservoirs van Jeruzalem aangetroffen. Onder leiding van de Oudheidkundige Dienst zal deze zomer ook een onderzoek worden verricht naar mogelijk een tweede reservoir, dat zou moeten liggen in de richting van de rotsheuvel.
Videocamera’s
De laatste jaren heeft de Graftuin veel te kampen gehad met problemen bij de twee Arabische busstations in de buurt. Wells vertelt dat ambtenaren van het ministerie van Toerisme die de afgelopen jaren op bezoek kwamen, geschokt waren. De Israëlische media deden kritisch verslag. Er lag vuilnis op straat, illegale busjes blokkeerden de toegangsweg en er was sprake van drugshandel en zakkenrollerij. Door het wildplassen ontstond er een irriterende stank, die zelfs overwoei naar de tuin.
Maar het afgelopen jaar is de situatie volgens Wells sterk verbeterd. Bij de stations is het busverkeer door vergunningen geregeld en is er een openbaar toilet gebouwd. Verder heeft de politiecommandant zijn mannen opdracht gegeven meer te patrouilleren en heeft de Graftuin videocamera’s aangebracht. Hierdoor kunnen, in samenwerking met de politie, zakkenrollers en drugshandelaren worden opgespoord. „We hebben enorm ons best gedaan om de situatie te verbeteren en de toeristen te verwelkomen. Niet alleen in de Graftuin, maar in dit hele gebied.”