Ze sprak in het Theatro Colon in Buenos Aires tot de genodigden voor een dansvoorstelling van het Arnhemse gezelschap Introdans, volgens het officiële programma boekje ’ter ere van de Argentijnse president Kirchner’. Die kwam evenwel niet opdagen, al had hij wel zijn vrouw afgevaardigd.De sfeer was er niet minder om in het door de Nederlandse Heleen Valstar en haar twee assistentes spectaculair met bloemen versierde theater. Introdans veroverde stap voor stap de harten van de Argentijnse genodigden.

Het eerste ballet van Hans van Manen was even wennen voor de aan traditioneel ballet gewende Argentijnen, het tweede van dezelfde choreograaf sloeg getuige het applaus al erg goed aan. Zeer enthousiast toonde het publiek zich over het afsluitende ballet van de eveneens Nederlandse choreograaf Nils Christe.

De kunstredactrice van de krant La Nàcion, Alicia de Arteara, liet zich meteen na afloop zeer lovend uit. Choreograaf Mauricio Wainrot van het Ballet Contemporàneo del Teatro San Martín was evenzeer enthousiast, vertelde zij.

Op de receptie na afloop waren onder anderen de Dwaze Moeders uitgenodigd, maar die moesten in het 3500 plaatsen tellende theater met een lampje worden gezocht. Naar verluidt waren de presidentes van de verschillende afdelingen gevraagd, maar had er maar eentje toegezegd te komen. Wel was onder meer Ernesto Moreau aanwezig, van de Permanente Assemblee van de Mensenrechten, een non–gouvermentele organisatie.

Aan het begin van de voorstelling werden zowel het Argentijnse als het Nederlandse volkslied gezongen. Opvallend was dat prinses Màxima, die haar schoonmoeder met haar man vergezelt, niet het Argentijnse volkslied meezong, maar wel het Nederlandse.

Dit voorjaar zijn er nog staatsbezoeken aan België en Letland. Dan gaan waarschijnlijk respectievelijk het Residentie Orkest en het Concertgebouworkest (met de Letse chef Mariss Jansons) mee.