Officier van justitie J. Smilde verwees op basis van onderzoek door TNO de stelling van de verdachten dat zij het apparaat om heel andere redenen in hun auto hadden ingebouwd, naar de prullenbak.

De Target Laserecho zou volgens dat onderzoek vrijwel alleen geschikt zijn voor het frustreren van snelheidscontroles en niet voor bijvoorbeeld de bediening op afstand van tuinhekken, garagedeuren en verlichting. Verdachte N. E. uit Purmerland had, zo verklaarde hij, de laserecho vast laten inbouwen als afstandbediening voor de garage van zijn nog te bouwen huis.

Verdachte R. D. uit Assendelft had het apparaatje als vertegenwoordiger in automaterialen als „demonstratiemiddel” in zijn auto. Hij wilde potentiële kopers laten zien dat het helemaal niet zo moeilijk is een laserecho in te bouwen. Maar zijn bedrijf verkocht geen ”transponders”, de apparaten die bijvoorbeeld op de garagedeur moeten worden gemonteerd om het signaal van de laserecho op te vangen.

Beide verdachten zeggen dat het apparaat niet aanstond toen de lasergun van de politie hun auto aanstraalde. Advocaat W. Anker hield het voor mogelijk dat in beide gevallen een auto die achter de verdachten reed de snelheidscontrole verstoorde met een zogeheten ”controlaser”. Uit metingen van het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) blijkt dat dat onder bepaalde omstandigheden mogelijk is.

De officier van justitie noemde dat onwaarschijnlijk, omdat deze controlasers amper in Nederland verkrijgbaar zijn. Dan zou het in zijn ogen wel heel toevallig zijn dat er iemand met zo’n apparaat achter een auto met een laserecho rijdt net op het moment dat er een snelheidscontrole plaatsvindt.

De rechtbank doet 18 juli uitspraak.