Hij wil lessen trekken uit de recente financiële schandalen in Amerika. Niet alleen de Twin Towers vielen, maar ook Enron, Arthur Andersen en andere. Zo’n twintig jaar geleden werkte ik op de afdeling informatica van een grote Spaanse onderneming. Ik herinner me nog de waas van belangrijkheid die hing om de mensen van Arthur Andersen. Ze waren ingehuurd om als accountants onze financiële zaken te begeleiden. Deze yuppen in hun onberispelijke krijtstreeppakken voelden zich in alle geledingen van het bedrijf als een vis in het water. Ze gingen net zo makkelijk met de commercieel directeur als met de president-directeur om. Ze mochten ook alles inzien, van de meest algemene documenten tot de meest vertrouwelijke. Ze reden in dure auto’s en betaalden met creditcards. Het leken mensen van een andere planeet, waarbij wij maar dwergen waren.

Lessen
Uit de gebeurtenissen bij Arthur Andersen, de frauderende accountants die in één klap al het vertrouwen verloren, kunnen we verschillende lessen trekken:

-Voor de grote dingen in het leven gelden dezelfde principes als voor de onbetekenende. De oude waarden van waarheid, openheid en oprechte bedoelingen zijn in onze 21e eeuw nog evenzeer van kracht en nodig als 3500 jaar geleden, toen ze werden bekendgemaakt op de wetstafels. Ze gelden net zo goed voor een eenvoudige gezinsboekhouding als voor zoiets complex als de jaarrekening van een staat of een grote multinational.

-Hoe vooruitstrevend we tegenwoordig ook zijn met onze mobieltjes en laptops, de mensheid wordt nog steeds gekweld door dezelfde ernstige problemen van altijd: hebzucht, bedrog, onrecht, verwarring en dergelijk. Daarom blijft ook het Evangelie -dat spreekt van de noodzaak van een geestelijke en morele wedergeboorte, die alleen God door Christus ons kan geven- onveranderd noodzakelijk. En daarom is ook de zogenaamde heilsboodschap van het werelds denken, met zijn ethiek van aanpassing en zijn geloof in de capaciteiten van de mens, een complete mislukking.

-De vreze des Heeren, die steeds meer verdwijnt uit onze westerse wereld, blijft de nooit falende bron als wij een garantie zoeken voor trouw en betrouwbaarheid onder de mensen.

-Zoals iemand ooit zei: Je eer is, net zoals onschuld, iets wat je maar één keer in je leven kunt verspelen.

-Een andere les: in een democratie komt uiteindelijk alles ooit aan het licht. Daarom heeft Churchill het ook het minst gebrekkige regeringssysteem genoemd.

Karakter
-Ook de meest ingewikkelde vraagstukken, waarover slechts hoogopgeleide experts het laatste woord kunnen spreken en waarbij wij overige stervelingen met de mond vol tanden staan, zijn uiteindelijk te herleiden tot begrippen als vertrouwen, geloofwaardigheid, geloof enzovoort. (Ging het hier tenslotte ten diepste niet om in de kwestie-Andersen?) En dat zijn begrippen die zelfs een kind kan vatten.

Je hoeft dan ook helemaal niet afgestudeerd te zijn in bedrijfskunde of in macro-economie om ze te begrijpen. Wel zijn karakter en betrouwbaarheid vereist om ze in praktijk te brengen, maar dat zijn eigenschappen waarvoor je aan geen enkel instituut of universiteit kunt worden opgeleid. Daarom is het ook mogelijk dat iemand een expert is in economie of een andere studierichting en tegelijkertijd een expert in het kwaad.

-Als we ten slotte de balans opmaken, blijft er slechts Eén over aan wie wij al ons vertrouwen kunnen schenken. Daarom staat er in Psalm 146:3-5: „Vertrouwt niet op prinsen, op des mensen kind, bij hetwelk geen heil is. Zijn geest gaat uit, hij keert wederom tot zijn aarde; te dienzelfden dage vergaan zijn aanslagen. Welgelukzalig is hij die de God Jakobs tot zijn hulp heeft, wiens verwachting op de Heere, zijn God is.”

Rots
Hij is de Rots der eeuwen. Als andere ’rotsen’ zo weinig solide blijken, is dat een reden temeer om ons vertrouwen op Hem te stellen.

De auteur is predikant en publicist in Madrid, copyright I+CP, Madrid