De conferentie was belegd door de Vereniging van Regionale Christelijke Gereformeerde Studiekringen en had als thema: ”Hoe komen kerk en maatschappij weer on speaking terms?” Prof. Den Hertog, hoogleraar ethiek en apologetiek aan de Theologische Universiteit Apeldoorn, zei tegen de ongeveer 50 aanwezigen: „Er heerst in de samenleving een gevoel van onveiligheid. De ontwikkelingen gaan in een razend tempo en we weten niet waarheen. Er is van alles en nog wat op drift geraakt en we hebben het gevoel ons op een op drift geraakte ijsschots te bevinden.”Aan de hand van enkele trefwoorden typeerde hij de huidige situatie. „Zo is er het lege midden. In het hart van de samenleving is er een soort stormvrij gebied gecreëerd, waar volstrekte vrijheid moet heersen. Maar die vrijheid is leeg geworden, of beter: negatief. We weten alleen nog maar te formuleren wat we ons níet laten opleggen. Daarbij hoort dat alles moet kunnen worden gezegd.”

Volgens de hoogleraar moet de roep om herstel van waarden en normen -„een ander trefwoord”- dan ook tegen deze achtergrond gehoord worden. „Kerk en samenleving zijn niet twee schepen die langzaam van elkaar wegdrijven”, aldus de hoogleraar. „Maar we zitten in één schuitje. Of dachten we dat het meisje van catechisatie, dat met haar moeder maar liefst vijf soaps op de voet volgt, daar geen morele vorming van meeneemt? En dat het aan haar moeder voorbijgaat?”

Bij het slaan van een brug naar de samenleving moet steeds centraal staan dat Gód handelt, benadrukte prof. Den Hertog. „In Samuël lezen we dat het Woord van God schaars was. Er was geen vraag naar. In Handelingen lezen we het tegenovergestelde: Het Woord wies. Het Woord baant zich een weg en neemt aan kracht toe in de levens van mensen en zó ook in de samenleving.”

Dr. Stefan Paas, evangelisatieconsulent van de Christelijke Gereformeerde Kerken, ging vervolgens in op het thema ”Een wervende kerk.” Evangelisatieprojecten zijn belangrijke leerplaatsen, vindt hij. Van toetreders kunnen lessen geleerd worden over eredienst, ethiek en Evangelie. „We moeten de vraag onder ogen zien of onze erediensten niet geworden zijn tot besloten huishoudelijke vergaderingen, die in de praktijk niet toegankelijk zijn voor hen die niet van de hoed en de rand weten. Er is ook een enorme ethische kloof, vooral op het gebied van relaties en seksualiteit.”

Dr. Paas is er geen voorstander van om een ander Evangelie te verkondigen. „Maar moeten we het Evangelie misschien wel anders verkondigen? Ik heb het niet over video, beamer en dat soort dingen. Dat is cosmetica. Maar hoe kunnen we belangrijke thema’s als verzoening, rechtvaardiging, heiliging, bekering, kruis en wederkomst weer laten spreken tot het hart van onze cultuur?”

Er ligt, volgens Paas, een belangrijke les opgesloten in de gelijkenis van de verloren zoon. „Het is het indrukwekkende verhaal van twee verloren zonen. De manier waarop de oudste zoon, de doorgewinterde kerkmens, zich verhoudt tot de vader, komt pas aan het licht als de jongste zoon in huis ontvangen wordt.”

Dit is iets wat nog steeds geldt: „Kerken en kerkmensen zullen pas gaan ontdekken wie ze zijn, wanneer ze de ervaring toelaten van nieuwkomers.”