In Vlaardingen zijn Ria Vredebregt (36) en Debora van der Hoek (28), naar eigen zeggen ’breibabes’, sinds kort begonnen met blijdatikbrei.nl. Ze organiseren breiparty’s bij mensen thuis, maar ook brei–inns. Daar kunnen breiliefhebbers binnenlopen voor tips, informatie en materiaal.Debora en Ria sloegen twee jaar geleden aan het breien. Ze konden echter moeilijk mooie wol en patronen vinden. Ze maakten heel wat kilometers om aan het juiste materiaal te komen, want wolwinkels in de buurt ontbraken.

Ook wolfabrikanten zien het aantal wolwinkels teruglopen. Hans Peelen van Scheepjeswol signaleert dat de winkels die overblijven hun bedrijfsvoering vaak anders aanpakken dan de traditionele winkels. „Je ziet dat wolwinkels bijvoorbeeld breicafés organiseren, waar in een groep onder begeleiding gebreid kan worden. Ook zorgen ze ervoor dat er moderne wol te koop is".

Maar in de buurt van Vlaardingen zijn geen breicafés en hippe wolwinkeltjes, vinden Debora en Ria. Een gat in de markt, zo realiseerde het tweetal zich. „We hoopten dat we af en toe een avond zouden kunnen organiseren, maar inmiddels kost blijdatikbrei bijna meer tijd dan ons werk op de basisschool", zegt Ria.

Tientallen vrouwen hebben sinds januari bij het bedrijfje inmiddels honderden bollen wol gekocht. „We hebben bijzondere en hippe wol, dus je kunt echt modieuze dingen maken", aldus Debora.

Lotte Kooij (21) is al eens op een breiparty geweest, maar is ook dit keer van de partij. Ze is bezig met een knalgroene wintermuts. „Ik ben er al een week of drie mee bezig", zegt ze enthousiast. „De wol is lekker zacht en warm en het is een apart kleurtje".

Lotte kent weinig andere mensen die de naalden oppakken. „Mensen reageren heel verschillend als ik vertel dat ik brei. Ze zeggen soms: ’breien? Dat doe je toch pas als je zestig bent?’ Maar anderen vinden het leuk".

Ook Annemarie Visser wordt door vriendinnnen wel eens uitgelachen omdat ze breit. „Maar dan zeg ik gewoon: ’Madonna breit ook"’. Annemarie heeft na de eerste breiparty een trui gemaakt en is nu druk met een trui voor haar zoontje. „Het is heerlijk om onder het tv kijken te breien. En je maakt ook iets moois. Het eindresultaat is hip en doet niet onder voor wat in de winkels hangt. Het is vaak zelfs mooier".

Alette van Ginkel (34) heeft bij gebrek aan goede wol en patronen de naalden tien jaar geleden neergelegd. Toen ze hoorde van Blijdatikbrei ging ze meteen naar een breiparty. „Ik werk aan een poncho, dat is makkelijk te doen en ik kan tegelijkertijd een oogje houden op mijn drie kinderen". Ook zij wordt naar eigen zeggen „beschimpd en belachen". „Maar ik wil wel een lans breken voor het breien. Het is echt hartstikke hip".