Dat heeft de rechtbank in Den Haag maandag besloten. De Dierenbescherming stelde in het kort geding tegen de beheerder van het natuurgebied dat de dieren bij aanhoudende koude in grote nood komen. Zij zouden door honger en uitputting aan hun einde komen.Volgens de rechter heeft de Dierenbescherming onvoldoende aangetoond dat dit jaar grote groepen grazers van de honger dreigen te sterven. Van de edelherten, konikpaarden en heckrunderen in de Oostvaardersplassen stierven er in de eerste negen weken van dit jaar volgens staatsbosbeheer 119 exemplaren. Dat waren er vorig jaar in dezelfde periode 220. Van deze dieren is 65 procent niet verhongerd, maar afgeschoten. Staatsbosbeheer houdt er streng toezicht op dat uitzichtloos lijdende dieren worden afgeschoten.

De rechter was het ook niet eens met opvatting van de Dierenbescherming dat Staatsbosbeheer zijn zorgplicht voor de dieren verzaakt. Staatsbosbeheer gaat pas over tot bijvoeren als 60 procent van de dieren is gestorven. Dat is een normaal sterftecijfer dat ook in andere natuurgebieden zoals de Veluwe voorkomt.

De Oostvaardersplassen is een gebied dat op ecologische wijze wordt beheerd en waar de grote grazers zo veel mogelijk hun gang moeten kunnen gaan. Bijvoeren zou het welzijn van de dieren aantasten.

Staatsbosbeheer reageerde verheugd op de uitspraak. „Het oordeel van de rechter geeft aan dat Staatsbosbeheer zijn werk in de Oostvaardersplassen zorgvuldig doet en in lijn met de wet”, aldus de organisatie. „De discussie tussen de Dierenbescherming en Staatsbosbeheer heeft te maken met hoe je naar het gebied kijkt, inclusief de grote grazers die erin lopen. De Oostvaardersplassen is een internationaal belangrijk natuurgebied, waarin de natuur de vrije hand heeft. De grote grazers zijn een wezenlijk onderdeel van dit ecosysteem. De natuur reguleert zelf de aantallen dieren. Er was en is dus geen sprake van massale sterfte in de Oostvaardersplassen.”