President Robert Mugabe is willens en wetens bezig zijn land en zijn volk in de misère te dompelen. Hij gebruikt voedseltekorten als politiek wapen. Alleen leden van zijn Zanu-PF-partij kunnen, op vertoon van hun lidmaatschapskaart, noodhulp in de vorm van maïs verwachten, zegt Tawanda Hondora, hoofd van de Mensenrechtencommissie van Zimbabwe.

Kerken die op eigen houtje voedsel verschaffen aan de hongerende bevolking (nu geschat op 6 miljoen van de 13 miljoen inwoners) worden overvallen door leden van Mugabes militante Jeugdliga, die de uitdelers van het voedsel mishandelen en de levensmiddelen in beslag nemen.

„Volkomen waanzinnig”, noemt Hondora het bevel van hogerhand aan 2800 blanke boeren om op straffe van twee jaar cel of een geldboete alle activiteiten op hun boerderijen per 24 juni te staken. Dat wil zeggen: er mag niets meer worden gezaaid, geoogst, verwerkt of verpakt. Of zoals een blanke boer het zei: „Toen mijn kippen doorgingen met het leggen van eieren, was ik formeel in overtreding van de wet.”

De blanke boeren en hun landarbeiders moeten 45 dagen na die 28e juni de boerderijen verlaten, waarna hun bedrijven toebehoren aan de staat, zogenaamd voor herverdeling onder zwarte keuterboeren. Volgens de Zimbabwaanse Boerenbond ligt al het werk op 60 procent van Zimbabwes commerciële agrarische bedrijven nu volkomen stil.

Wat dit in de praktijk betekent? Een regelrechte ramp. Ten eerste hoeft Zimbabwe dit en het volgende jaar geen buitenlandse inkomsten meer uit de export van tabak te verwachten, want die staat te rotten op het land. Dat scheelt de schatkist 30 procent van alle buitenlandse inkomsten.

Ten tweede betekent het dat er later dit jaar geen maïs en graan worden geoogst, zodat Zimbabwe ook volgend jaar is aangewezen op buitenlandse voedselhulp. En op het menselijke vlak betekent het dat bijna 3000 blanke boeren en hun gezinnen hun eigendom verliezen aan de staat, zonder enige vorm van compensatie.

Maar nog erger is, dat naar schatting 232.000 zwarte werknemers en hun gezinnen (in totaal zo’n 1,1 miljoen mensen) zonder inkomen op straat komen te staan.

Nu al zitten 70.000 landarbeiders en hun gezinnen, in totaal 350.000 mensen, zonder inkomen en dus zonder voedsel, als gevolg van Mugabes ’grondhervormingen’, die bijna drie jaar geleden begonnen met de bezetting van blanke boerenbedrijven door zogeheten oorlogsveteranen.

Wat zich afspeelt in Zimbabwe is een humanitaire ramp, niet aangericht door slechte weersomstandigheden, een aardbeving of een orkaan. Maar door een man die eropuit zegt te zijn de koloniale misstanden van weleer te herstellen.

In werkelijkheid komen de geconfisqueerde blanke boerenbedrijven voornamelijk in handen van vrienden en familieleden van Robert Mugabe. Slechts een paar honderd boerderijen zijn aan zwarte boeren doorgespeeld.

De Boerenbond krijgt regelmatig inzage in de lijsten met namen van de nieuwe eigenaars en daaruit blijkt bijvoorbeeld dat de twee vice-presidenten van Zimbabwe ieder twee boerderijen hebben gekregen. Mugabes zuster Sabina, zijn zwager Reward Marufu, opperbevelhebber van het leger Constantine Chiwenga en minister van Openbare Veiligheid Sydney Sekeremayi mogen zich sinds vorige week de eigenaars van eens welvarende bedrijven noemen, die op last van Mugabe door de blanke eigenaars zijn ontruimd.

Vorige week publiceerde Amnesty International een rapport over de toestand in Zimbabwe, waarvan de conclusie luidt: „Mugabes grondbeleid leidt op alle sociale vlakken tot schendingen van de mensenrechten, die straffeloos en zonder gerechtelijke inmenging kunnen plaatsvinden.”