Christenen zien nu volgens Eckstein in dat Israël mogelijk niet slecht heeft gereageerd op terrorisme toen het in de afgelopen dertig jaar voor uitdagingen stond waar men nu zelf voor staat. „In het verleden kreeg Israël bijvoorbeeld kritiek op de aanleg van de muur en de behandeling van gevangenen die inlichtingen konden geven over aanstaande terreuraanslagen. Ik verwacht dat er meer begrip ontstaat in Europa voor de strijd die Israël moet voeren, nu het zelf tegenover de uitdaging van de radicale militante islam staat.”De verandering in de houding tegenover Israël begon overigens al een paar jaar geleden in de VS. „Ik geloof dat na 11 september 2001 steeds meer christenen onder het leiderschap van Bush zich zijn gaan realiseren dat Amerika en Israël en christenen en Joden bij elkaar horen”, vertelt de orthodoxe rabbijn in zijn kantoor in het centrum van Jeruzalem. „Dat gebeurde op een wijze die zich nooit eerder had voorgedaan. We zitten op dezelfde boot, we ondergaan hetzelfde lot. We hopen dat we kunnen spreken met gematigde moslims, maar we beseffen dat er een strijd bestaat voor onze westerse beschaving met onze vrijheden. We zijn ook in strijd met de krachten die terrorisme gebruiken. Ik zie kleine tekens van verandering in Europa.”

Giften
De IFCJ ontvangt jaarlijks 50 miljoen dollar aan giften van 400.000 christenen. Dat maakt deze organisatie volgens Eckstein tot de grootste pro-Israël organisatie ter wereld. Ruim de helft van het geld vloeit af naar humanitaire projecten in Israël. De rest is onder meer bestemd voor mediaprojecten in de VS. De ICFJ wordt door 2000 kerken gesponsord. Aan de onlangs gehouden gebedsdag voor Israël deden 23.000 kerken mee.

Een groot deel van de christenen die Israël steunen, zijn evangelische christenen of christenzionisten. De meeste christenzionisten zijn, op grond van theologische en politiek-militaire redenen, fel gekant tegen Israëlische territoriale concessies. Is Eckstein niet bang dat hun liefde voor Israël omslaat in het tegendeel als Israël zich verder terugtrekt uit de Westelijke Jordaanoever? „In de eerste plaats: als iemand die in de Bijbel gelooft, begrijp ik dat wel. In de tweede plaats: er zijn Israëliërs die hetzelfde denken. De hele kolonistenbeweging denkt hetzelfde.”

Zelf is Eckstein het niet met hen eens. Hij staat wat de terugtrekking betreft dichter bij premier Sharon en zijn plaatsvervanger Olmert dan bij de christenzionisten. Deze zeiden dat hun land zich verder dient terug te trekken uit de Westoever om de toekomst van Israël als democratische en Joodse staat veilig te stellen. „Ik geloof echter niet dat christenen hun support stoppen als ze het beleid van Israël niet onderschrijven.”

Een ander teer punt is zending, waarvan evangelische christenen vaak worden verdacht. „Onze organisatie werkt niet met groepen die Joden willen bekeren. De christelijke zionistische beweging heeft zich grotendeels afzijdig gehouden van zendingsactiviteiten. Je hebt groepen als de ”Jews for Jesus” die dat wel doen.”

Ongerust
„Amerikaanse Joodse leiders zijn overigens wel ongerust over de agenda van evangelische christenen voor de binnenlandse politiek, de scheiding tussen kerk en staat, abortus, schoolgebed en het onderwijs over evolutie. Hun zorg is dat de evangelische christenen in Amerika steeds machtiger worden en dat ze het land in een christelijke natie willen veranderen. Er is al een ”born again”-president aan de macht.”

Eckstein is ongelukkig met de kritische houding van Avraham Foxman tegenover evangelische christenen. Foxman is voorzitter van de Anti-Defamation League, een Joodse lobbygroep die antisemitisme bestrijdt. Foxman waarschuwt dat het Amerikaanse religieuze pluralisme door hen in gevaar komt. Maar volgens Eckstein kun je het met evangelische christenen oneens zijn, zonder hen in ”vijanden” te veranderen. „Het Joodse volk heeft slechts een paar vrienden op de wereld. Ik geloof dat het een strategische en morele fout is om in hen een vijand te zien.”