Sportschoenen voor het oprapen
TERSCHELLING - Terschelling is in rep en roer. Het strand van het Waddeneiland ligt bezaaid met duizenden sportschoenen.
„Het schoenenwinkeltje kan zijn deuren wel sluiten.” Vrolijke vrijdag voor Terschelling. Stappers te kust en te keur. „Dit maak je maar één keer in je leven mee”, zegt de 64-jarige Terschellinger Gerard Klaasse. Donderdagavond hoorde hij via de scanner dat een vrachtschip bij Terschelling bij windkracht 8 tientallen containers aan de golven moest prijsgeven. Omdat het aardedonker was, moest Klaasse zijn geduld tot vrijdagochtend bewaren.
Net als vele andere eilanders spoedde hij zich met zijn vierwiel aangedreven wagen naar het strand tussen paal 17 en 18. Daar trof hij een onwaarschijnlijk tafereel. Het strand lag tjokvol met sportschoenen.
Kokend juttersbloed zeker? Klaasse: „Kijk, iedere eilandbewoner is eigenlijk jutter. Maar hebberig ben ik niet. Dat er zo veel schoenen in één keer aanspoelen, is wel erg bijzonder. Dit maak je maar één keer in je leven mee. Van halfnegen tot halfelf heb ik vijftig paar schoenen uitgezocht. En dan zit ik nog onder het gemiddelde. Ik heb op kleur geselecteerd. Gele en witte. Dan kun je gerichter zoeken. Iedereen loopt nu met schoenen rond. Sommigen rijden met aanhangers vol het strand af.
Eén jutter nam een stapel schoenen mee en als hij van een paar maar één exemplaar had, bracht hij die ene schoen netjes weer terug. Zelf kan ik wat schoenen, maat 36, 37, kwijt aan mijn kleinkinderen.
Tussen de schoenen lag ook speelgoed. Van die balletjes die je op een standaardje kunt zetten. Ik denk dat ze bedoeld zijn voor het wereldkampioenschap voetbal. Ik heb dat spul laten liggen. Ik heb al rommel genoeg thuis.”
Van concurrentie was vrijdag geen sprake. „Helemaal niet”, verzekert Klaasse. „Het ging er rustig aan toe. De schoenen lagen voor het oprapen. Iedereen op Terschelling loopt nu met schoenen rond. Ik denk dat er op de komende braderie heel wat sportschoenen verkocht zullen worden. En ik vrees dat het schoenenwinkeltje op Terschelling de deuren kan sluiten.”
Er is mobiele eenheid naar Terschelling gestuurd om de aangespoelde containers in de gaten te houden. Hoe dat zo? „Ik heb ze zelf niet gezien. Wel heb ik een helikopter zien vliegen. De ME waakt over de gesloten containers. Daar is de strandvonder, de burgemeester, ook naartoe gegaan. Van gesloten containers moet je afblijven. Die spullen behoren je niet toe. Voor losse aangespoelde spullen ligt dat anders.
Een jaar of vijftien geleden spoelden vijf containers aan. Toen betrof het overhemden. Ik heb toen geen enkel overhemd opgehaald. Iedereen op het eiland liep met dezelfde hemden aan.”
Klaasse, voorheen zeeman, kan maar moeilijk zonder de zilte zeelucht. Dagelijks struint hij 10, 15 kilometer langs het water. „Toch ben ik geen echte jutter. Ik pak niet iedere plank. Soms vind ik wel eens vogelringen of stukjes barnsteen. Bijzonder was de vondst van een halfvolle fles wijn uit 1690, een paar jaar terug. Die staat hier nu in de kast. Langere tijd geleden heb ik ook nog eens een oude fles wijn gevonden. Daar had zelfs de Rijksdienst voor Oudheidkundig Bodemonderzoek belangstelling voor.”