Fraudeofficier Tonino kreeg een bittere pil te slikken toen bleek dat de rechters het bestaan van een criminele organisatie rond S., waarop het OM flink had ingezet, niet bewezen achtten. Er waren allerlei samenwerkingsverbanden tussen S. en andere personen, maar van het bestaan van dwarsverbanden heeft het OM de rechtbank niet weten te overtuigen.

Dat S. een-tweetjes had met mensen uit de effectenwereld die daarvoor werden beloond, was de rechters wel duidelijk. Met name H.van der K. en P.A. werden in het vonnis genoemd. Deze twee werden eerder tot taakstraffen veroordeeld.

In het geval van S. vindt de rechtbank een taakstraf niet op zijn plaats. De bewezen malafide effectentransacties, omkoping, valsheid in geschrifte en belastingontduiking achten de rechters toch dusdanig ernstig, dat zij een langere vrijheidsstraf op zijn plaats vinden.„Verdachte deinst niet terug voor valsheid in geschrifte. Zijn handelen in deze zaak is beheerst door geldelijk gewin. Dat is de aanleiding om ook een boete op te leggen”.

Bij de bepaling van de celstraf heeft de omvangrijke publiciteit rond zijn vervolging en de lange duur daarvan in het voordeel van S. gewerkt. Ook heeft hij geen strafblad, wat leidde tot een voorwaardelijk deel van de celstraf.

De zaak tegen S. is min of meer het sluitstuk van Operatie Clickfonds, die bijna vijf jaar geleden begon met grootscheepse invallen op de effectenbeurs in Amsterdam en verschillende effectenhuizen in de hoofdstad. Tot nu toe slaagde het Openbaar Ministerie er niet erg in zaken als misbruik van voorwetenschap bij effectentransacties hard te maken. Het OM was er erg op gebrand S. een flinke tijd achter de tralies te krijgen. Het beschouwde hem als de spin in het web van een criminele organisatie die zichzelf verrijkte door jarenlange manipulaties op de financiële markten.

Het OM wilde met een veroordeling ook een signaal aan de financiële wereld afgeven. Door de handelingen van S. en zijn consorten zou de integriteit van de sector in gevaar zijn gebracht. Daarin gingen de rechters in hun vonnis donderdag wel mee.

Volgens het OM bouwde S. een netwerk op van mensen bij effectenkantoren. Deze tipten veelbelovende transacties. Leverden deze winst op, dan werd deze afgeroomd en het geld werd naar rekeningen van S. weggesluisd. Verlies werd op klanten van de betrokken firma’s afgewenteld. S. betaalde de tipgevers uit, soms contant. Het geheel bleef in de schaduw door het gebruik van coderekeningen en „een listig gebruik van de financiële infrastructuur”.

Of het vonnis het einde van Clickfonds is, hangt af of partijen na bestudering van de ingewikkelde uitspraak in hoger beroep gaan. Mocht een celstraf voor S. overeind blijven, dan heeft het OM nog een probleem. S., die een Zwitsers paspoort heeft, houdt zich al sinds 1997 schuil in het Alpenland. Als hij zich niet vrijwillig voegt in een straf, ziet fraudeofficier Tonino echter kansen om hem via internationale verdragen uit deze „zelf verkozen gouden kooi” te krijgen.