Geuns baseerde zijn eis op de getuigenverklaring van de 32–jarige Marco B., die in 2003 in hoger beroep werd veroordeeld tot zes jaar cel en tbs voor de moord op de man. B. verklaarde vrijdag voor de rechtbank in Maastricht onder ede dat niet hij, maar S. het dodelijke schot heeft gelost. S. op haar beurt houdt bij hoog en laag vol dat zij de bewuste nacht niet in de woning is geweest waar haar vriend werd vermoord, maar voortdurend thuis was bij haar dochtertje van drie.S. werd twee jaar geleden ook al gedagvaard, maar het OM trok de dagvaarding op het laatste moment in, omdat zich een nieuwe getuige had gemeld. Het verhaal van deze getuige werd vrijdag door justitie echter als „fantasie" afgedaan. En daardoor bleef voor het OM alleen de getuigenverklaring van B. over.

Het stoffelijk overschot van het slachtoffer werd in een gft–container gegooid en vervolgens in een gestolen auto in het Albertkanaal bij het Belgische Veldwezelt gedumpt. B. nam aanvankelijk alle schuld op zich, omdat hij volgens zijn zeggen uit liefde S. buiten schot wilde houden. Maar naarmate het onderzoek vorderde, veranderde hij voortdurend zijn verhaal en begon hij haar van medeplichtigheid te beschuldigen. Volgens B. was zij het die het dodelijke nekschot zou hebben gelost.

B. zegt dat hij een relatie met S. had gekregen toen het slachtoffer na negen maanden detentie vrijkwam. S. wilde van hem af en vroeg B. om haar daarbij te helpen. S. ontkent dat echter en zegt ook nooit een relatie met B. te hebben gehad. „Hij was een huisvriend met wie ik een keer heb gezoend, meer niet."

De rechter doet op 17 februari uitspraak.