Bush wil de import van olie uit het Midden-Oosten in de komende 20 jaar met 75 procent verminderen. Dit lijkt radicaler dan het is. De VS halen namelijk minder dan 20 procent van hun olie uit het Midden-Oosten. De grote olieleveranciers van Amerika zijn Mexico, Venezuela en Canada. Bush beloofde „miljarden” vrij te maken voor de ontwikkeling van alternatieve energiebronnen zoals bio-energie.Energie was het belangrijkste binnenlandse thema voor de president, die zich ervan bewust is dat zijn medeburgers niet gelukkig zijn met de hoge energieprijzen. Een punt dat later dit jaar politieke betekenis krijgt wanneer de Amerikanen een nieuw Huis van Afgevaardigden kiezen en een derde van de Senaat vervangen.

Een ander onderwerp dat veel Amerikanen volgens opiniepeilingen hoog zit, is de oorlog in Irak. Bush herhaalde zijn belofte een eind te zullen maken aan de „tirannie in de wereld.” Verspreiding van de democratie blijft daarbij een van de hoekstenen van zijn beleid. Vertrek uit Irak is volgens de president geen optie, zolang de Amerikaanse militaire commandanten hun taken daar nog niet kunnen overdragen aan het Iraakse leger en aan de politie.

„Het mag sommigen aantrekkelijk lijken om ons terug te trekken binnen ons Amerikaanse bastion, maar dat isolationisme zou de gevaren voor onze natie vergroten en de rol van ons land ondermijnen”, aldus Bush. Iran wordt volgens Bush momenteel „gegijzeld” door een groep religieuze leiders. Hij riep de Iraniërs op voor de vrijheid te kiezen. Zij kunnen dan volgens Bush verzekerd zijn van Amerika’s steun.

De president riep de Palestijnse beweging Hamas op alle geweld af te zweren en de staat Israël te erkennen. Pas dan is samenwerking met Amerika mogelijk. Washington heeft gedreigd alle financiële steun aan de Palestijnen stop te zetten.

De State of the Union was dit jaar ook opmerkelijk om wat er niet werd gezegd. Bush repte niet over het herstel van de orkaanschade in het zuiden, die nog nauwelijks op gang is gekomen. Ook geen woord over de hervorming (lees: privatisering) van het pensioenstelsel (social security) waarvoor hij vorig jaar nauwelijks steun kreeg. En niets over de corruptieschandalen in Washington.

Een enkel woord over het ziektekostensysteem. Dit wordt volgens de president te duur. Daarom moet er worden gestudeerd op mogelijkheden om dit systeem gedeeltelijk te privatiseren. Het is een geheel andere benadering dan die van zijn voorganger Clinton, die in zijn eerste ambtsperiode probeerde alle Amerikanen in één ziektekostensysteem onder te brengen. Een plan dat echter sneuvelde in het Congres (parlement).