De CDA–bewindsvrouw deed die toezegging dinsdag in de Tweede Kamer na brede kritiek dat zij met haar Nota vervoer gevaarlijke stoffen gemeenten maar ook provincie en bedrijfsleven haar wil oplegt. Peijs bestreed dat en hield lang vol dat er wel degelijk overleg gaande is met de partijen. De fractiewoordvoerders waren amper overtuigd. De minister beloofde uiteindelijk over de praktische uitwerking van de plannen met de gemeenten om de tafel te gaan zitten om een oplossing te zoeken.Volgens de Vereniging van Nederlandse Gemeenten (VNG) zouden Peijs’ plannen voor een basisnet, die een toename van het vervoer van gevaarlijke stoffen mogelijk maakt, funest zijn voor tal van gemeentelijke bouwprojecten en evenementen. De VNG stuurde daarover onlangs een brandbrief naar de Kamer.

Volgens de minister was zij niet bekend met zo’n opstelling en hadden gemeenten haar juist hun medewerking toegezegd aan de uitwerking van de nota. „Daar staat de gehaktmachine aan", beet CDA–fractiewoordvoerder en –partijgenoot Koopmans haar vervolgens toe, verwijzend naar de VNG–brief.

Volgens PvdA–Kamerlid Van Heteren, die sprak van een „tragisch overleg" met de minister, is zij „bestookt" door gemeenten die vrezen voor een groei van het aantal giftreinen dwars door de stad.

Volgens Venlo zou met de nota tot op honderd meter van het spoor niet meer mogen worden gebouwd en dreigde zelfs sloop van woningen. Evenementen als popconcerten in het stadspark in het centrum zouden taboe zijn. Breda wil rond het nieuw te bouwen station huizen en kantoren bouwen en vreest het ergste.

Volgens de minister is de onrust ontstaan door een conceptregeling, die van tafel is en geen definitief plan van aanpak is. Volgens staatssecretaris Van Geel (Milieu), die betrokken is bij de nota, wisten bestuurders dat best wel en zouden aspecten als veiligheid en ruimtelijk beleid nog worden meegenomen en –gewogen. „Het is in dit land toch geen ballentent".

Volgens ambtelijke bronnen is de conceptregeling met de strikt tot het vervoer beperkte plannen door Verkeer en Waterstaat aan gemeenten voorgelegd. Daardoor sloeg bij bestuurders van Breda en Utrecht de angst om het hart dat sleutelprojecten voor de ontwikkeling van hun stationsgebieden de nek zou worden omgedraaid.