„Bij GKV is sprake van crisis”
GARDEREN - Bij de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (GKV) is sprake van een identiteitscrisis, vindt journalist K. van Bekkum. „Nooit eerder was de rand rond de kerk breder dan nu, de middagdienst zo leeg, de variatie in liturgie zo groot, de prediking zo verscheiden. En nooit eerder voelden zo veel mensen zich in een dienst soms als een kat in een vreemd pakhuis en denken erover de vrijgemaakte kerk te verlaten.”
Van Bekkum, adjunct-hoofdredacteur bij het Nederlands Dagblad, was een van de sprekers op een congres in Garderen over het thema ”Blij met de kerk”, in november vorig jaar. Van deze besloten bijeenkomst verscheen maandag een persverslag.Het congres was een initiatief van het gereformeerd vrijgemaakte Steunpunt Gemeenteopbouw (SGO). Aanleiding waren enkele artikelen in de bladen Nader Bekeken en De Reformatie van najaar 2004, waarin werd gepleit voor een breed kerkelijk gesprek over de ontwikkelingen in de GKV.
Het kerkverband lijkt echter te open van karakter te zijn geworden om invloeden van buiten te kunnen sturen, aldus Van Bekkum. Hij signaleert een groeiende aversie tegen de ’deskundigenkerk’ van deputaten, kerkelijke organisaties en bladen. „Losse bijeenkomsten, congressen en websites bieden individuen en groepen kansen genoeg om hun eigen keuze te maken en bewegingen in gang te zetten.”
Volgens de ND-redacteur moeten de GKV zich richten op „genade die tastbaar en echt verlossend aanwezig is, die motiveert om als christen te leven.” Als de vrijgemaakten erin zouden slagen dat motief bij elkaar te herkennen, stelt hij, dan moet mogelijk zijn elkaar „in christelijke vrijheid tegemoet te treden, het wantrouwen op te ruimen en een voor een de zaken waaraan we zo veel waarde hechten, de revue te laten passeren.”
Tijdens de workshops ”Pluriformiteit en eenheid” en ”Klassiek gereformeerd belijden” liepen de meningen uiteen over de ruimte die er in de kerk mag zijn voor pluriformiteit en voor evangelisch-charismatische invloeden en over het functioneren van het Schriftgezag en het gereformeerd-zijn. Volgens het persverslag werd in de workshops erkend „dat er binnen de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt, red.) altijd verschillen zijn geweest, maar dat er een duidelijke gehechtheid is aan de manier van kerk-zijn die decennialang binnen de Gereformeerde Kerken heeft gegolden.”
Bij anderen zou er waardering zijn voor het gereformeerde, „maar niet als deze vereenzelvigd wordt met een vrijgemaakte subcultuur. Gereformeerd is niet een spécialité de la maison van de verzuilde Lage Landen, er zit altijd iets katholiek-christelijks in, iets breeds, ook iets zelfverzekerds: het komt wel goed, want God staat er achter. Maar voor alles geldt dat God centraal staat, niet de mens, of groei, of verbetering. Activiteit genoeg, maar vanuit de rust, vanuit God.”
