Newsweek: De overwinning van Hamas heeft de wereld geschokt. Maar wat hebben de militanten gewonnen? vraagt het Amerikaanse weekblad Newsweek. Het antwoord luidt: een puinhoop die ze niet alleen kunnen opruimen.„De belangrijkste taak voor Hamasleiders nu is te vermijden dat het leven nog zwaarder gaat worden voor de mensen die hen kozen. Met buitenlandse steun kunnen ze erin slagen iets van de rommel op te ruimen die ze geërfd hebben van Yasser Arafat en de Fatahpartij. Waarschijnlijk zullen ze niet veel steun krijgen. Israël controleert de meeste grenzen van de Palestijnse gebieden en dat land vergeet niet snel de Hamaszelfmoordaanslagen van de laatste jaren.

De Amerikaanse regering heeft 150 miljoen dollar aan steun begroot voor 2006 en draagt nog eens 84 miljoen dollar bij via de Verenigde Naties. Projecten zullen voortgaan totdat de nieuwe Hamasregering is gevormd. Bush heeft gezegd dat er geen steun meer zal worden verleend totdat Hamas Israël accepteert en terrorisme afzweert. „Als ze dat niet doen, doen we geen zaken met hen. We geven geen hulp aan een regering die uit is op de vernietiging van onze bondgenoot en vriend.””

Ha’aretz

Het Israëlische dagblad Ha’aretz schrijft dat de Palestijnen meer bereiken aan de onderhandelingstafel dan op het slagveld. Dat zou Hamas moeten weten.
„„De overwinning van Hamas is geen ramp voor de Israëli’s, maar voor ons als Palestijnen”, zegt de Palestijnse minister Ghassan al-Khatib. Volgens hem is Hamas’ overwinning het onvermijdelijke resultaat van het beleid van de regering-Sharon, waardoor Abbas met lege handen aan de kant stond. Al-Khatib vreest dat een Hamasregering voor spanningen zal zorgen binnen de Palestijnse maatschappij. Extremistische islamitische wetten zullen de bestaande maatschappij op de Westoever en in de Gazastrook doen wankelen. Nog belangrijker is de schade die de Palestijnse zaak in de hele wereld zal ondervinden.

Het Palestijnse publiek en zijn leiders weten dat de strijd tegen Israël voor het bereiken van hun nationale doel niet met militaire middelen kan worden gewonnen. Al tientallen jaren hebben noch de Palestijnen noch de Arabische staten de mogelijkheid gehad Israël militair aan te vallen. Terrorisme is net zo ineffectief en het wordt feitelijk veroordeeld door de hele wereld.

Het enige mogelijke slagveld voor de Palestijnen is het diplomatieke. Slechts het begrip en de steun van de internationale gemeenschap, van met name Europa en de Verenigde Staten, kunnen de Palestijnen de overwinning bezorgen.

Hamas’ overwinning schaadt de Palestijnse diplomatieke campagne. Hun internationale status zal eronder lijden. Ze zullen worden vergeleken met Afghanistan en Iran en de internationale steun zal wegvallen.”

Der Spiegel

Het Duitse magazine Der Spiegel stelt dat er uit de verkiezingsoverwinning van Hamas, die overal gezien wordt als een ramp, iets goeds kan voortkomen.

„„Het komt zoals het komt”, zeggen de inwoners van Keulen, die als de filosofen onder de Duitsers gelden. Nu is het gebeurd: Hamas heeft de Palestijnse verkiezingen gewonnen. Nu zijn de exegeten aan de beurt. Sommigen hebben het zien aankomen, anderen zijn verrast, maar allemaal zijn ze het erover eens: nu moeten de Palestijnen beslissen wat ze willen: een politieke oplossing van het conflict zoals president Abbas nastreeft, de gewapende strijd zoals de militante groepen die voeren of een beetje van het een en een beetje van het ander, zoals nu gebeurt.

Dat Hamas de verkiezingen heeft gewonnen is geen ramp. De noodzakelijke duidelijkheid is nu tot stand gebracht. Israël zal doorgaan met eenzijdige stappen en de Palestijnen aan zichzelf overlaten. Het kan zijn dat Hamasleiders, zodra ze aan de macht zijn, net zo’n verandering ondergaan als Sharon. Veel spreekt niet daarvoor, maar uitgesloten is het niet.

Het komt zoals het komt.”

Time

Het Amerikaanse magazine Time constateert dat de verkiezingszege van Hamas alles te maken heeft met het feit dat de Palestijnen op Fatah zijn uitgekeken.
„In feite voorzag niemand Hamas’ sterke opkomst. Opiniepeilingen voorspelden dat Hamas, dat in 1987 is voortgekomen uit de Egyptische Moslimbroederschap, ongeveer een derde van de stemmen zou halen. Toen de verkiezingsdag naderde, hoorde je kiezers spreken over de mogelijkheid om van de incompetente en corrupte Fatahregering af te komen. „Het is niet zo dat we van Hamas houden, maar we hielden niet langer van Fatah”, zegt Samer Batrawi, 26, een restauranthouder op de Westoever. „Het is een slechte organisatie” - slecht genoeg voor hem om op de fundamentalisten te stemmen, zelfs al is hij „helemaal niet zo godsdienstig.” Hem sprak vooral aan dat Hamas werkt aan welzijn en sociale voorzieningen. „We waarderen de gedachte van Hamas dat alle Palestijnen gelijk moeten zijn. We willen niet dat er een paar mensen in grote huizen wonen. Daar hebben we voor gestemd.””