Umts-mast kan gezondheid benadelen
In de media wordt recent veel geschreven over de gezondheidseffecten van hoogfrequente elektromagnetische straling van gsm- en umts-zendmasten. Drs. Etwald Goes bestempelt de zorgen als terecht. Straling strekt zich echter over een breder terrein uit.
Steeds meer gemeenten weigeren bouwvergunningen te verlenen voor deze masten. Inmiddels blijkt uit diverse peilingen dat meer dan 50 procent van de bevolking de straling van gsm- en umts-zendmasten als mogelijk gevaarlijk bestempelt.Tegelijkertijd begint de overheid meer druk uit te oefenen op de gemeenten. Staatssecretaris Van Geel van VROM uit zelfs dreigende woorden. Hij zal de gemeenten dwingen hun medewerking te verlenen aan het plaatsen van masten. Ook verkondigt hij dat er „geen enkele aanwijzing” is dat straling schadelijk zou zijn voor de gezondheid.
Aanwijzingen zijn er echter in overvloed. Kijk op www.stopumts.nl naar de vele wetenschappelijke onderzoeken die biologische effecten en/of een negatieve invloed op de gezondheid aantonen. En dan hebben we het nog niet over de epidemiologische studies en de ervaringen van mensen én die van vele artsen die hun bezorgdheid uitspreken.
Vervolgonderzoek
Eind 2003 constateert TNO dat straling van een umts-zender het welzijn negatief beïnvloedt. De Gezondheidsraad wil echter zijn standpunt dat straling onschadelijk zou zijn niet bijstellen op basis van één onderzoek en adviseert het TNO-Cofam-onderzoek te herhalen. Dit vervolgonderzoek is inmiddels voltooid in Zwitserland. De resultaten worden binnenkort verwacht.
Minister Brinkhorst van Economische Zaken ziet het Zwitserse onderzoek als een „uitgebreid en diepgaand onderzoek.” Van Geel meent dat het duidelijkheid zal geven over de veiligheid van umts-straling. Typisch is dat minister Hoogervorst de grote afwezige in de discussie is. Helaas ’vergeten’ deze heren dat de Zwitserse onderzoekers al maanden geleden in een persbericht hebben gemeld dat uit het onderzoek nagenoeg niets mag worden geconcludeerd en dat het al helemaal geen basis kan zijn voor een nieuw beleid.
Kortom, als het onderzoek geen effecten aantoont, zegt dat helemaal niets. Adem eens een flinke hoeveelheid asbestvezels in, en meet dertig minuten later of er een dodelijk gezwel ontstaan is. Anderzijds, als het Zwitserse onderzoek wél effecten aantoont, dan bevestigt het slechts wat in het TNO-Cofam-onderzoek al gevonden is: straling van umts-zendmasten kán het welzijn beïnvloeden.
De Gezondheidsraad zal vervolgens, net als na het TNO-onderzoek, in een rapport stellen dat het onbekend is of een effect op het welzijn ook zal resulteren in een verslechtering van de gezondheid. Deze onduidelijkheid is voldoende voor de overheid om door te gaan met het pushen van draadloze technieken. Dat veel burgers kampen met hoofdpijn, slapeloosheid, vermoeidheid en een deel van hen met ernstige klachten zoals tinnitus, hartkloppingen, hoge bloeddruk, concentratieproblemen en depressie, wordt niet afgewogen tegen de vele miljarden euro’s die nu al zijn geïnvesteerd in umts.
Stralingssoep
In de media wordt veel te veel aandacht aan specifiek umts gegeven. Te weinig wordt gerealiseerd dat het gaat om de complete ’stralingssoep’. Een steeds groter wordende wolk van elektrosmog dringt overal door, in woningen, slaapkamers, kantoren, ziekenhuizen en scholen.
Tot ongeveer 1995 beperkt deze wolk zich voornamelijk tot de straling van enkele analoge ongepulste radio- en televisiezendmasten. De laatste tien jaar is de gemiddelde stralingsintensiteit in huis ruim 10.000 keer hoger geworden. Vanaf 1996 worden steeds meer gsm-basisstations geplaatst. Ook begint de draadloze huistelefoon (DECT) rond die tijd zijn opmars. Nog een paar jaar later beginnen de draadloze huisnetwerken (WLAN) populair te worden en proberen steden een dekkend draadloos netwerk op te zetten (wifi). Al deze nieuwe digitale technieken zenden 24 uur per dag een gepulste straling uit waarvan gebleken is dat het veel meer invloed heeft op biologische processen dan niet-gepulste straling.
Afhankelijk van diverse factoren wordt de een al ziek van een DECT-telefoon, terwijl de ander een subtiele mix van DECT, WLAN en een umts-zender nodig heeft om klachten te krijgen.
Meter
Verbeter de wereld, begin bij jezelf. Trek eens de stekker van het basisstation van uw draadloze DECT-telefoon uit het stopcontact en schakel weer over op uw oude telefoon met draad. Vraag uw buren hetzelfde te doen, want de straling gaat dwars door muren heen. Let vervolgens eens op hoe u zich na twee à drie weken voelt (dus niet na dertig minuten). Let vooral ook op het gedrag van uw kinderen.
Voor een goede test heeft u eigenlijk wel een hoogfrequente elektromagnetische stralingsmeter nodig (vanaf 90 euro te koop). Veel mensen zullen zich verbazen over het verschil. Nu komen we bij de kern van het probleem: mensen met een wifi-, C2000-, umts- of gsm-zender voor de deur zijn machteloos: de mast heeft geen stekker.
De auteur, zelf slachtoffer van straling van radiofrequente velden, verzet zich tegen de plaatsing van umts-zendmasten. Hij heeft daartoe de website www.stopumts.nl gemaakt.