Engel staat in Hamburg terecht wegens het geven van het bevel tot liquidatie van de gevangenen en leiding geven aan de operatie. Engel ontkent direct betrokken geweest te zijn bij de liquidaties maar zei in antwoord op vragen van journalisten dat hij van mening is dat de represailles terecht waren. De liquidatie van de gevangenen vond plaats nadat bij een aanslag op een bioscoop enkele weken eerder vijf Duitse soldaten om het leven waren gekomen. Engel zei dat Hitler het bevel had gegeven dat voor iedere vermoorde Duitse soldaat tien Italianen moesten worden gedood.

De rechtbank van Hamburg stelde Engel op een punt in het gelijk, namelijk dat het executeren van burgers als represaillemaatregel in 1944 niet in strijd waren met het toen geldende oorlogsrecht. Wel zijn de methode en het aantal executies strafbaar, aldus de rechtbank.

Volgens het OM zijn de executies van de 59 gevangenen in 1944 op „beestachtige” wijze uitgevoerd. Gevangenen moesten twee aan twee gaan staan op planken die over een kuil waren gelegd en werden vervolgens doodgeschoten. Zij vielen dan in de kuil op de lijken van hun voorgangers, waarna twee nieuwe slachtoffers op de planken moesten gaan staan.

Engel, in mei 1944 chef van het ondercommando van de Sicherheitsdienst (SD) in Genua, geeft toe aanwezig te zijn geweest bij de executies, maar stelt dat de opdracht tot de moordpartij door de Duitse marine was gegeven. De voormalige officier zegt dat zijn afdeling alleen betrokken is geweest bij de selectie van de gevangenen die uiteindelijk zijn geëxecuteerd.

Engel is in 1999 in Italië voor de executie van de 59 gevangenen en betrokkenheid bij 187 andere moorden bij verstek tot levenslang veroordeeld. De Duitse justitie opende eind jaren ’60 al een strafrechtelijk onderzoek tegen hem, dat toen niet tot vervolging leidde omdat justitie de dossiers kwijtraakte. Het OM in Hamburg, waar Engel sinds het einde van de oorlog woont, is in 1998 na berichten in de Italiaanse pers opnieuw een onderzoek naar de zaak gestart.